خداداد جلالی کارگردان فیلم سینمایی « بچه‌ای با جوراب قرمز » که در جشنواره دهلی نو جایزه دریافت کرد، با اشاره به علت موفقیت آن گفت: من همیشه نسبت به سینما یک نظری دارم که مختص خودم است. این را از داوری و نگرش در جشنواره‌های خارجی به دست آوردم و آن اینکه سینما ربطی به گروه و قومیت خاصی ندارد. اگر بتواند نقطه مشترکی بین دو گروه، کشور و ... ایجاد کند، موفق خواهد بود.

« بچه‌ای با جوراب قرمز » دردهایی را به مردم جهان نشان داد که این درد می‌تواند، ربطی به موقعیت زمانی و مکانی آدم ها نداشته باشد و برای همه مردم دنیا باشد.

به نظرم منزلت آدمی که در نیویورک زندگی می‌کند، بیشتر از مردم حلب نیست؛ بلکه عطوفت، ارتباط با آدم‌ها و خدا منزلت انسانی به دنبال دارد و جایگاه، پول، مقام و ... منزلت انسانی نیست.

در « بچه‌ای با جوراب قرمز » تمام تلاشم این بود که حرفی از امور انسانی بزنم. فیلم قصه فردی را روایت می‌کند که در کوران مصیبت های افغانستان به ایران آمده و در مورد دنیا آمدن فرزندش  و ادامه کارش درگیر مسائلی می‌شود ...

این حس نسبت به فرزند به نحوی است که ربطی به محل زندگی، قومیت، جنسیت و ... ندارد؛ بلکه انسان بودن و شان آن را نشان می‌دهد.

از نصری که نقش یک زن افعان را به بهترین شکل ایفا کرد، پانته آ بهرام، هایده صفی یاری، محمدرضا دلپاک، ستار اورکی، محسن روزبهانی، محمد حسین نجم، عباس شوقی و همه کسانی که با دل و جان در ساخت این فیلم من را یاری کردند، تشکر می‌کنم.