" اکبر عالمی " درگذشت

 

اردشیر عالمی ، فرزند " اکبر عالمی " ، با اعلام خبر درگذشت این هنرمند ، در صفحه شخصی خود نوشت : پدر رفت ؛ فقط پدر من نبود، پدر چند نسل ایران بود ؛ تأثیر وجودش تا سال‌ها باقی خواهد ماند .

اردشیر عالمی اعلام کرده که زمان و شرایط برگزاری مراسم ترحیم بزودی اعلام خواهد شد .

عالمی از روز‌های آغازین مهرماه جاری در بیمارستان بستری شده بود و با این که شرایط وی در روز‌های اخیر بهتر توصیف شده بود ، بامداد سه‌ شنبه درگذشت .

اکبر عالمی ( متولد تیرماه ۱۳۲۴ در اهواز ) ، مجری و کارشناس تلویزیون ، استاد دانشگاه تربیت مدرس و کارگردان ایرانی بود که غالب کار‌های وی در ژانر مستند عرضه شده‌ اند .

 

* " خبرگزاری فرهنگی و هنری خواهران دریا " درگذشت این هنرمند عزیز را به خانواده ایشان و جامعه هنری تسلیت می گوید .

مراسم معرفی کتاب « خرستان » برگزار شد

 

مراسم معرفی کتاب «خرستان» عصر روز شنبه، 21 اسفندماه در شهرکتاب مرکزی برگزار شد.

اکبر عالمی، منتقد سینما در ابتدای این نشست با بیان اینکه محمود دولت آبادی و لوریس چکنواریان برای سرزمین ایران، گوهر هستند، گفت: یاد بیژن مفید را گرامی می‌دارم، زمانی که من دانشجو بودم، تئاتر شهرقصه را اجرا کرد و خودش نقش خر را داشت. در یک صحنه وارد شد و گفت: من خرم، خیلی خرم. و من این نمایش را در هر 90 شبی که اجرا شد، نگاه کردم.

او همچنین پیش از اینکه بخشی از کتاب « خرستان » را برای حضار خواند، اظهار داشت: قطعه‌ای را که می‌خوانم، به خوبی نشان می‌دهد که چرا لوریس چکنواریان ریشه در این خاک دارد، عاشق این سرزمین است و در ایران مانده است.

محمود دولت آبادی، میهمان ویژه این نشست نیز درباره چکنواریان گفت: متاسفانه من یک آدم تک بعدی هستم و نمی توانم درباره هنر او صحبت کنم چون او دوره‌های مختلف نظری و تجربی را در موسیقی با دقت و افتخار طی کرده است. بنابراین به من اجازه بدهید که درباره لوریس فقط این را بگویم که او را عمیقا دوست دارم، بدون آنکه دلیل آن را بدانم.

حسی که بیان کردم، یک حس انسانی است که هیچ روان‌شناسی از آن سر در نمی‌آورد. به علاوه اهمیت او در کشور ما روشن است و من دوستش دارم بی آنکه دنبال ابهاماتی که خود به خود زیبا هستند، بروم.

نویسنده کلیدر در بخش دیگری از سخنانش گفت: چکنواریان، اثری را به طنز نوشته که دانشجویان ادبیات این سبک را گروتسک می‌نامند. گروتسک، اثر هجو، طنز و حتی اغراق‌آمیزی است که گاهی هم شنیع می‌شود و معمولا نوعی واکنش است به جایی که فرد در آن زندگی می‌کند. کار آقای چکنواریان هم در طبقه گروتسک قرار می‌گیرد.

لوریس چکنواریان، آهنگساز و موسیقی‌دان با بیان اینکه خریت، برای بشر خوب است، گفت: اگر آدمیزاد در روز چند بار خریت نکند، آدم نمی‌شود! به علاوه، خرها هر روز که ما را می‌بینند، می‌گویند اینها دیگر چه کسانی هستند که روی دو پا راه می‌روند! خلاصه اینکه آنها هم ما را به چشم دیگری می‌بینند.

وی افزود: آدم هیچ‌وقت نباید خودش را جدی بگیرد بلکه باید کارمان را جدی بگیریم.

چکنواریان با بیان اینکه یارتا یاران، در مسیر نوشتن و ادامه دادن کتاب خرستان او را تشویق و همراهی کرده، گفت: حالا شاید جلد دوم خرستان و شاید هم اپرای خرها نوشتم.

وی همچنین گفت: شب بسیار خوبی است، به خصوص که هنرمندان و نویسندگان، در اتاق‌شان زندانی هستند و با کسی در ارتباط نیستند. ما دلخوشی زیادی نداریم، یکی از بزرگ‌ترین دلخوشی‌های ما این است که با مردم در تماس باشیم و ببینیم که آنها کتاب می‌خوانند و آن را دوست دارند.

خالق اپرای رستم و سهراب در بخش دیگری از سخنانش گفت: من برای این نسل نمی‌نویسم، برای نسل آینده می‌نویسم تا آنها ارزیابی و اگر کتابم خوب بود، آن را به نسل بعدی منتقل کنند.

دیگر میهمان این نشست، یارتا یاران، طراح کتاب بود.

او با بیان اینکه نوشتن، بی‌گناه‌ترین و معصومانه‌ترین حرفه دنیاست، اظهار داشت: هنرمندان حرفه‌های دیگر زود به شهرت و محبوبیت می‌رسند. یک فیلمساز، نقاش یا بازیگر در 20 یا 25 سالگی می‌تواند جوایز جشنواره‌های زیادی را از آن خود کند اما نوشتن، تنها هنری است که به صرف نبوغ، نمی‌توان در آن به موفقیت رسید چون زبان، رویدادی است که به زمان نیاز دارد.

من این موضوع را زمانی فهمیدم که طی سال‌های متمادی عکاسی در نمایشگا‌ه‌های کتاب، متوجه مردمی شدم که غرق مطالعه بودند. کسانی که غرق مطالعه می‌شوند، صورت معصومی دارند و برخلاف نظریه غالبی که می‌گوید « مردم در زمان خواب، معصوم هستند » معتقدم مردم در حال کتاب خواندن، صورت معصومی دارند و این معصومیت را از نویسنده آن می‌گیرند.

یاران در بخش دیگری از سخنانش گفت: نوشتن، چکنواریان را از بدترین و سخت‌ترین روزها نجات داده است. او اهل شوخی و طنز است و طنز هم تجلی معرفت نبوغ آسای وجود یک انسان است.

خسرو سینایی، کارگردان سینما نیز در این مراسم حضور  داشت و درباره چکنواریان گفت: من 50 سال است که با لوریس دوست هستم و صبح‌هایی که حال خوشی ندارم، به او زنگ می‌زنم و می‌گویم: جک تازه نداری؟ و وقتی لطیفه تازه‌ای برایم تعریف می‌کند، حالم خوب می‌شود و تمام روز سرحال هستم.

وی همچنین گفت: یک بار در هلند، یکی از فیلم‌های مرا نشان می‌دادند و جلسه‌ای درباره خلاقیت و هنر بود. بعد از جلسه، یکی از حضار به من گفت: نظر خودت چیست؟ خودت هم فکر می‌کنی که یک هنرمند هستی؟ من گفتم: این را نمی‌دانم اما چیزی را که با قاطعیت می‌دانم و می‌توانم درباره‌اش صحبت کنم، این است که بیش از 60 سال با هنرمندان مختلف سر و کار داشته‌ام و حالا می‌گویم که لوریس چکنواریان، یکی از سه چهار نفری است که از نزدیک با آنها دوست و شاهد هنر و زندگی آنها بوده‌ام و بدون شک هنرمند است.

وبسیار اتفاق افتاده است که در یک میهمانی همراه هم بوده‌ایم، اما لوریس ناگهان گفته است که کلید خانه را جا گذاشته‌ام و باید برگردم اما من می‌دانسته‌ام که یک تم جدید به ذهنش خطور کرده و می‌خواهد به سرعت به جای ساکتی برسد و آن را یادداشت کند تا از یادش نرود. حتی زمان‌هایی که با لوریس در فرودگاه بوده‌ایم، نت‌هایش را پهن می‌کرد و مشغول کار می‌شد. یا پیش آمده که سوار ماشین من بوده و اگر موسیقی پخش کرده‌ام، به من گفته است که موسیقی را خاموش کنم چون حواسش پرت می‌شود. در این زمان‌ها من می‌دانم که موسیقی‌ای در ذهنش در جریان است که با موسیقی داخل خودرو هماهنگ نیست.

در پایان این مراسم، لوریس چکنواریان و محمود دولت‌آبادی با حضار گفتگو و کتاب‌های‌شان را برای علاقه‌مندان امضا کردند.

برگزاری جشن امضای « خرستان »

 

معرفی و جشن امضای نخستین کتاب طنز لوریس چکناواریان با عنوان « خرستان » در شهر کتاب مرکزی برگزار می‌شود.

بر اساس خبر رسیده، این کتاب که ۳۱ داستان طنز دارد، توسط انتشارات صدای معاصر منتشر شده است. طراحی‌های داخل کتاب و همچنین عکس روی جلد توسط یارتا یاران انجام شده و قرار است کتاب صوتی این اثر هم با صدای پیشکسوتان دوبله ایران وارد بازار شود.

لوریس چکناواریان، اکبر عالمی و یارتا یاران در این مراسم حاضر خواهند شد و درباره جنبه‌های مختلف این کتاب صحبت خواهند کرد. به علاوه، محمود دولت‌آبادی میهمان ویژه این مراسم است.

چکناواریان به تازگی کانالی در تلگرام و همچنین یوتیوب راه‌اندازی کرده و آهنگ‌هایش را به صورت رایگان برای دانلود علاقه‌مندان در این شبکه‌های مجازی قرار داده است.

این نشست روز شنبه، ۲۱ اسفند، ساعت ۱۷ در کافه کتاب شهر کتاب مرکزی برگزار می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند برای شرکت در این مراسم به فروشگاه مرکزی شهر کتاب به نشانی خیابان شریعتی، بالاتر از تقاطع مطهری، نبش کوچه کلاته مراجعه کنند.

بزرگداشت « خسرو سینایی » در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار می شود

 

به مناسبت سالروز تولد ۷۷ سالگی خسرو سینایی بزرگداشتی با حضور هنرمندان عرصه های مختلف هنری از جمله محمدرضا اصلانی، اکبر عالمی، رخشان بنی اعتماد، ابوالحسن داوودی، بهزاد فراهانی، رضا کیانیان، حمید فرخ نژاد، لوریس چکناواریان، فرح اصولی، گیزلا وارگا سینایی، مجید انتظامی، فریدون مجلسی، نوید ایزدپناه، بهاره رهنما، الهام پاوه نژاد، بیتا منصوری، محمد ابراهیم جعفری، لیلا اراجی، شیرین بزرگمهر، سهیلا نجم، مهدی احمدی، محمد حمزه ای و ... در تاریخ ۳۰ دی ماه ساعت ۱۷ در سالن اجتماعات موزه هنرهای معاصر تهران برگزار می شود.

علاقه مندان می توانند به صورت آزاد و رایگان در این برنامه شرکت کنند. موزه هنرهای معاصر تهران در خیابان کارگر شمالی واقع شده است.

پنجمین همایش «  10 روز با عکاسان » به کار خود پایان داد

 

علی مرادخانی؛ معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در اختتامیه پنجمین همایش 10 روز با عکاسان گفت: اینکه انجمن ها خودشان با امکانات پایدار فعالیت‌های خود را انجام می‌دهند و برای این امر اراده وجود دارد یکی از وضعیت های ممتاز است که دوستان در حوزه عکاسی و انجمن عکاسان ایران به آن دست یافته‌اند و این همایش با حجم وسیع برنامه کاری سترگ و شایسته قدردانی است.

مرادخانی افزود: از اینکه انجمن عکاسان ایران فعالیت‌ها و برنامه‌ها را مستقل پیش می‌برند سپاسگزارم و امیدوارم این حرکت ها در دیگر انجمن ها نیز محقق شود تا باری از دوش دولت بردارند.

معاون امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی افزود: دولت موظف است حمایت کند و ما هم بنابر حوزه مسئولیت این شرایط را قدر می‌دانیم و از برنامه‌های ارزشمند حمایت خواهیم کرد. این آثار و برنامه‌ها قابلیت آن را دارند که عرصه‌اش را فرامرزی کنیم و آثار در خارج از کشور هم ارائه شود.

عکاسی لحظه به لحظه با مردم ارتباط دارد و در دوره‌های مختلف مانند انقلاب اسلامی، جنگ و پس از آن که آثار عکاسی صرفا به عنوان هنر مطرح می‌شود، تاثیرگذار است بنابراین ضرورت دارد که بیشتر به این عرصه بپردازیم.

مرادخانی ادامه داد: خوشبختانه همایش 10 روز با عکاسان و انجمن عکاسان ایران برنامه ایجاد دبیرخانه دائمی هستند که این موجب می شود کارها با استمرار پیش رود و تاثیرگذارتر باشد.

سید­عباس میرهاشمی دبیر پنجمین همایش 10 روز با عکاسان در این مراسم گفت: امیدواریم این اتفاقات در خدمت به جامعه عکاسی و فرهنگ و هنر خوش یمن و پرثمر باشد. در پنجمین همایش 10 روز با عکاسان برنامه‌ها و فعالیت‌هایی انجام شد و برنامه‌هایی نیز به دلیل کمبود فرصت محقق نشد که امیدواریم در دوره های آینده انجام شود و به زودی اتفاقات خوشی را از طرف هیات مدیره انجمن عکاسان ایران شاهد خواهیم بود.

راه‌اندازی دبیرخانه دائمی همایش 10 روز با عکاسان و کمیته مسابقات و همایش‌ها در انجمن و معرفی دبیر ششمین همایش در آینده نزدیک که فرصت یک ساله را برای برنامه‌ریزی همایش دوره بعد فراهم می‌کند اتفاقات خوشی است که در آینده نزدیک انجام می‌شود.

همایش 10 روز با عکاسان جشن 10 روزه عکاسان ایت که تشکل ها جمع می شوند تا هم خواسته های خود را بیان کنند و هم مباحث علمی و هنری را ارائه کنند.

دبیر پنجمین همایش 10 روز با عکاسان با ارائه گزارشی از این همایش گفت: برنامه ها و فعالیت های متعددی در این دوره برگزار شد. نمایشگاههای اصلی و جنبی همایش در پنج محل یعنی خانه هنرمندان ایران، موزه امام علی(ع)، فرهنگسرای ارسباران، موزه عکسخانه شهر و گالری مریم برگزار شد. در بخش نگاه شخصی 24 عکاس از سراسر کشور تجربه های خود را بیان کردند و 9 کارگاه با شرکت 450 نفر برگزار شد. 23 نشست و سخنرانی و برگزاری تور عکاسی برنامه های دیگر این دوره همایش بود.

اکبر عالمی در این مراسم با آرزوی یکپارچگی جامعه عکاسی گفت: انجمن عکاسان ایران سال 1384 بنیان گذاشته شد و امروز همایش 10 روز با عکاسان به پنجمین دوره رسیده است و هر دوره بهتر از دوره قبل است. استقلال مالی برای دوری جستن از دیدگاههای حکیم فرموده در کنار یکپارچگی انجمن ها ضرورت است و امیدواریم انجمن ها و عکاسان کاملا منسجم شوند. پرهیز از درجا زدن امر مهمی است زیرا درجا زدن ما را به انحطاط می برد.

عالمی با اشاره به آثار پنجمین همایش 10 روز با عکاسان گفت: حرکت های نو را در نمایشگاههای همایش در خانه هنرمندان دیدم و عکس هایی از مهدی پاسگر دیدم که هم می تواند اقلیم ما را معرفی کند و هم توانایی هنرمندان جوان را نشان دهد و آینده متعلق به جوانان است. بدترین شاگرد کسی است که برای استادش شاگرد باقی بماند و جوانان و شاگردان باید با حفظ احترام از استادان خود پیشتر بروند.

عالمی درباره عکاسی گفت: عکاسی یک پدیده شگفت انگیز و معجزه ای در تاریخ هنرهای نوین است و تاریخ عکاسی مفصل است. 33 سال پیش دکتر ندیمی معاون وزیر علوم از من و مسعود معصومی خواست شرح درس عکاسی را بنویسیم که هنوز این شرح عکس تغییر نکرده و لازم است که توسط عکاسان امروز تغییر کند. عکاسی در عصر دیجیتال که دوربین همه محاسبات را انجام می دهد به خردورزی و نگاه و تفکر نیاز دارد.

یدالله ولی زاده؛ رییس انجمن عکاسان تبلیغاتی و صنعتی ایران در ادامه این مراسم متنی را درباره همکاری و تعامل انجمن ها و عکاسان خواند.

همچنین در این مراسم از نهادها و مجموعه های خانه هنرمندان ایران، سازمان فرهنگی، هنری شهرداری تهران، سازمان زیباسازی شهرداری تهران، شهرداری منطقه 12 تهران، معاونت شهرداری منطقه 7 تهران، فرهنگسرای ارسباران، موزه امام علی (ع)، موسسه تصویر شهر برای حمایت از این پنجمین همایش 10 روز با عکاسان و حامیان مالی همایش قدردانی شد و لوح تقدیر به آنان اهدا شد. همچنین با اهدای لوح از حامیان مالی همایش تقدیر شد.

مجید ملانوروزی : برپایی نمایشگاهی که برای ایرانیان غرورآفرین است

 

مجید ملانوروزی مدیرکل دفتر هنرهای تجسمی و رئیس موزه هنرهای معاصر در نشست نمایشگاه عکس‌های محمدرضا جوادی با عنوان « آهنگ آفتاب » که امروز در موزه هنرهای معاصر تهران برگزار شد، گفت: نمایشگاه آثار محمدرضا جوادی را دو سال پیش و با موضوع گسترده‌تری پیش‌بینی کرده بودیم، اما به‌دلیل اتفاقاتی که در یک‌ماه گذشته افتاد و همچنین ثبت کویر لوت، تصمیم گرفتیم بخش خاک و کویر هنرمند را به‌عنوان یک کانسپت جداگانه به نمایش بگذاریم. هر کدام از موضوعات انتخاب‌شده توسط این هنرمند یک کانسپت جداگانه هستند.

تمدن ایران، یک تمدن بیابانی است و به‌خاطر نقشی که کویر و بیابان در ساخت شهرها، پردیس‌ها، قلعه‌ها، آبرسانی ایفا کرده است، آن را انتخاب کردیم. کویر یک کانسپت ملی است و هنرمندان بسیار از روزگار گذشته با این موضوع کار کرده‌اند. به همین دلیل، بخشی از آثار گنجینه موزه را نیز همزمان با نمایشگاه عکس‌های محمدرضا جوادی و با مدیریت هنری رضا نامی به‌نمایش خواهیم گذاشت.

ملانوروزی گفت: ما در دوره‌ای، بی‌ینال عکاسی را در موزه برگزار کردیم و من حالا خیلی پشیمانم، چون در شأن موزه نبود. نمایشگاه جوادی می‌تواند یکی از نمایشگاه‌های موفق موزه باشد. متأسفانه ما فقط 10 درصد گنجینه را می‌توانیم نمایش دهیم و به‌خاطر نداشتن گالری‌های بزرگ در کشور، موزه این ضعف را به دوش کشیده است. آثار جوادی با نگاهی فرهنگی خلق شده و تا به حال یک اثرش را نفروخته است.

در ادامه این نشست سیدمحمد بهشتی اظهار داشت: کهن‌ترین متنی که امروز درباره ایران در دسترس است، از دوره اردشیر بابکان، مؤسس سلسله ساسانی باقی مانده و از آن زمان تا پایان نیمه اول قاجار، تمام متونی که درباره‌ ایران نوشته شده، از ایران به‌عنوان بهترین سرزمین جهان یاد شده و آن را این‌گونه معرفی کرده‌اند.

یکی از مکان‌هایی که خیلی غصه می‌خوریم که وجود دارد، همین کویر مرکزی و لوت است؛ در طول 60 سال گذشته، چند بار حمله شد که آب خزر و خلیج فارس را بیاوریم و از شر این نکبت خلاص شویم. این در شرایطی است که کویر لوت و مرکزی مهم‌ترین عامل یکپارچگی سرزمین ما در طول تاریخ بوده است.

بهشتی درباره‌ ویژگی‌های عکس‌های جوادی از کویر، اظهار کرد: انس و الفتی که جوادی با کویر برقرار کرده، به او اجازه داده، کویر حجاب خود را از جلوی چشمان عکاس بردارد و چهره واقعی‌اش را آشکار کند. او در عالم عکاسی شاعری کرده، نه شعری که فقط موزون است، بلکه او غزل کویر را سروده است.

رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری اضافه کرد: دل‌های ما باید با مشخصات سرزمین‌مان همراه شود. کویر به ما آموخته که مهم‌ترین ثروت‌مان تشنگی است و سنگ بنای همه تمدنی که در طول هزاران سال ساخته‌ایم، همین تشنگی است. این تشنگی در ما خلاقیت ایجاد کرده تا به معماری‌ ایرانی، با آن گذشته‌اش برسیم، به آسمان بیشتر نگاه کنیم و این ادبیات را پدید بیاوریم و فناوری قنات داشته باشیم. درست است که کشور ما کوهستانی است، اما سرچشمه فرهنگ سرزمین‌مان بیابان و کویر است.

اکبر عالمی، پژوهشگر و مدرس دانشگاه در این نشست بیان کرد: نمایشگاه‌های گوناگونی تا کنون برپا شده، اما آنچه در این نمایشگاه ارائه می‌شود، در ذهن شما حک خواهد شد. کسانی که به دیدن این نمایشگاه بیایند، احساس غرور خواهند کرد و به سرزمین مادری‌شان بیشتر می‌اندیشند. آن‌ها غبطه خواهند خورد که چرا سفر نکرده و کویر مرکزی ایران را از نزدیک لمس نکرده‌اند. این عکس‌ها چیز عجیبی هستند مثل یک تابلوی نقاشی و حتی فراتر از آن.

این پدیده بدون سابقه اتفاق نیفتاده است. این عکس‌ها حاصل عمر یک هنرمند هستند. هنرمند در لحظه‌ای مستانه، اثری را خلق می‌کند که در گذشته‌اش ریشه دارد. کارهایی را در این نمایشگاه روی دیوار خواهید دید که هرگز آن‌ها را از یاد نخواهید برد.

محمدرضا اصلانی پژوهشگر و کارگردان سینما در ادامه گفت: کویری که جوادی در عکس‌هایش به تصویر کشیده، فقط یک کویر نیست؛ کویر فقط یک بیابان، خاک و شن‌زار نیست. یک نماد است. به جامعه ما یاد داده چطور خودش را کشف کند و با امکانات خودش جهان را بسازد. کویر در ایران نماد دریاست، دریایی که اکنون تمام ذراتش به شن تبدیل شده است. به انسان ایرانی یاد داده به جای جنگیدن با طبیعت، طبیعت را بسازد.

جویندگی ماست که توانستیم از کویر، قنات را به‌دست آوریم و بفهمیم چگونه می‌توان آب را متولد کرد. کویرهای جوادی کویرهایی خلق‌شده هستند، نه عکاسی‌شده و مستند. آن‌ها روایتی از خلق کردن هستند. با آن‌ها به یاد می‌آوریم آن چیزهایی را که فراموش کرده‌ایم.

اصلانی گفت: در کشور ما خیلی چیزهای مزخرفی وجود دارد و شبه‌هنر و شبه‌عکاسی جهان ایرانی را فرا گرفته و آن را زشت کرده است. به این نظر است که 300 سال است از تاریخ حذف شده‌ایم.

رضا نامی هنرمند و دبیر هنری نمایشگاه در این نشست گفت: جوادی در این دوره از کارهایش به معنای واقعی، کویر را شناسانده است. تا این لحظه، هنرمندان زیادی از کویر اثر خلق کرده‌اند، اما جوادی از لطافت و آرامش کویر گفته است. او سیاهی‌ها را طوری ارائه کرده که به یک اثر هنری فاخر تبدیل شود. دیدنی‌ کردن نادیدنی‌ها عصاره اصلی هنر و هنرمند است و جوادی این رسالت را به خوبی به انجام رسانده است.

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه بیشتر قدما به این موضوع پرداخته‌اند و جوانان، کمتر به کویر در آثارشان توجه کرده‌اند. این نمایشگاه برای غرب و اروپا می‌تواند بسیار جالب و خوشایند باشد. یادم هست گفتند ما به دو چیز شما غبطه می‌خوریم؛ چاه نفت و کویر. خیلی خوب است که این نمایشگاه به اروپا برود و جنبه گردشگری ایران را تقویت کند.

هنوز تعداد قطعی آثار نمایشگاه مشخص نیست، اما حدود 70 عکس از آثار جوادی و آثاری از هنرمندانی مانند مارکو گریگوریان، شباهنگی، سهراب سپهری، دریابیگی، نامی و محمدابراهیم جعفری به‌نمایش گذاشته می‌شود.

محمدرضا جوادی در پایان نشست گفت: از 4 دهه گذشته حدود 100 نفر پروژه‌هایی را درباره فرهنگ ایران در دست دارند که این نمایشگاه ویترین کوچکی از آن است. پروژه کویر، جوان‌ترین پروژه ماست که در آن، آثاری از 1363 تا 1392 وجود دارد. در میان آن‌ها اثری است که سال‌هاست فرصت چاپ شدن نداشته است.

من در آمریکا معماری خواندم و یک روز که در کتابخانه آثار ایران‌شناسان را بررسی می‌کردم، نیت کردم تمام وقتم را وقف شناخت ایران کنم. این نمایشگاه بخشی کوچک و ویترینی تصویری از یک پروژه‌ بزرگ است.

نمایشگاه « آهنگ آفتاب » ( کویر ایران، کانون تمدن ) 9  شهریورماه ساعت 17 در موزه هنرهای معاصر به نشانی خیابان کارگر شمالی، بوستان لاله افتتاح می‌شود و تا 21 آبان‌ماه میزبان علاقه‌مندان خواهد بود.

آنچه در مراسم سالانه منتقدان تئاتر گذشت

 

پانزدهمین مراسم سالانه انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر با سخنانی از جعفر والی، صادق زیبا کلام، اکبر عالمی و ... برگزار شد.

در این برنامه که شامگاه پنج‌شنبه 4 شهریور ماه در تالار ایوان شمس برگزار شد، صادق زیبا کلام- استاد علوم سیاسی- از جعفر والی هنرمند پیشکسوت تئاتر و سینما تجلیل کرد.

زیبا کلام در سخنانی گفت: سررشته چندانی در کار هنر ندارم اما صحبت‌هایی که آقای والی در فیلمی که از ایشان پخش شد مطرح کرد، نشان می‌دهد که هنرمندی مانند ایشان حتی بهتر از یک استاد علوم سیاسی می‌تواند واقعیت‌های جامعه ایران را درسال‌های گذشته بیان کند.

او با تفکیک هنر حکومتی و غیرحکومتی به عنوان دو گروه هنری در هر جامعه‌ای اضافه کرد: هنر با ایدئولوژی سازگاری ندارد و در هیچ کجای دنیا نمی‌تواند با ایدئولوژی کنار بیاید. وقتی ایدئولوژی از در وارد می‌شود هنر از پنجره بیرون می‌رود.

در ادامه با پخش موسیقی « هزار دستان »، جعفر والی روی صحنه رفت و زیبا کلام به احترام او زانو زد و دستش را بوسید و گفت: دست هنرمندی را می‌بوسم که بسیار صادقانه درباره « معمای شاه » صحبت کرد.

جعفر والی در کلیپی که برای بزرگداشت‌ش ساخته شده بود، ابراز عقیده کرد: بزرگترین اشتباه زندگی‌ام بازی در مجموعه « معمای شاه » بود زیرا جعل تاریخ است.

او در ادامه با اشاره به اینکه 65 سال پیش فعالیتش را در تئاتر آغاز کرده است، افزود: هنوز مرد تئاترم هرچند بسیار فراز و نشیب دیدیم اما هرگز شما مردم را فراموش نکردیم.

او اضافه کرد: وقتی نمایشی تمام می‌شود و تماشاگر با ذوق از آن استقبال می‌کند و سوال دارد یعنی یک گام به جلو رفته‌ایم و خوشحالم که نسل ما چند قدم در این راه برداشتند.

در ادامه اکبر عالمی از فریبرز گلبن-پیشکسوت تهیه کنندگی رادیو-  تجلیل کرد.

عالمی در سخنانی با تاکید بر جایگاه مهم نقد گفت: هنر بدون علم هنر نیست و کسی که می‌خواهد اثر هنری را تجزیه و تحلیل کند باید دانش لازم را داشته باشد.

او تئاتر را مقدس‌ترین هنر و مادر همه هنرها دانست و افزود: وای بر کسی که بدون تجربه تئاتر وارد عرصه هنرهای نمایشی شود و وای بر کسی که عادت نداشته باشد، در سبد رفتارهای اجتماعی‌اش جایی برای تماشای تئاتر بگذارد.

این استاد دانشگاه اضافه کرد: در یک جامعه استوار اگر هنر ترویج شود امکان ندارد آن جامعه به سمت انحطاط برود بنابراین به هنرمندان احترام بگذارید زیرا آن‌ها سرمایه‌های ما هستند نه معادن نفت و اورانیوم.

در ادامه مسعود فروتن از روح‌الله جعفری به عنوان پژوهشگر برتر سال تجلیل کرد.

جعفری نیز در سخنانش گفت: امروزه دیپلماسی فرهنگی مقامی بالاتر از دیپلماسی سیاسی دارد و با پژوهش است که می‌توانیم فرهنگ خود را سترگ کنیم.

همچنین غلامرضا کاظمی دینان -استاد ارتباطات- توسط لوریس چکنواریان تقدیر شد، کاظمی دینان که استاد ارتباطات و روابط عمومی است با ابراز خرسندی از برگزاری بزرگداشت‌اش در این برنامه گفت: به خودم می بالم که در جمع هنرمندان که فرهنگ‌ساز هستند تقدیر می‌شوم. هنرمندان هستند که جامعه را آگاه می‌کنند و باید قدر آن‌ها را بدانیم و جامعه‌ای که این کار را نکند روبه فنا است.

در بخش دیگری از این برنامه با حضور محمود دولت آبادی جوایز سه نمایش برگزیده سال اهدا شد، دولت آبادی در سخنان کوتاهی گفت: خراب کردن آسان است و درست کردن بسیار مشکل اما امیدوارم جوانان از عهده درست کردن ارزش‌هایی که خراب شده بربیایند و جانشینان درستی باشند، برای کسانی که از دست رفته‌اند.

در بخش پایانی مراسم، کارگردانان تئاتر علی اصغر دشتی، حمید پورآذری و امیرضا کوهستانی به دلیل توجه به تئاتر اجتماعی تقدیر شدند.

علی اصغر دشتی که سال گذشته پروژه « متاستاز » را برای حمایت از هم‌پایان بیماران مبتلا به سرطان اجرا کرده بود در سخنانی گفت: در کنار تعداد زیادی هم‌پا که در این پروژه همراه ما بودند، سه هم‌پا حضور داشتند که هر شب روی صحنه می‌رفتند. ما تلاش کردیم با اجرای این برنامه نشان دهیم کار نیک به جز وجه مادی وجه معنوی هم دارد. البته برای حمایت مالی از این پروژه سراغ آدم‌های مختلفی رفتم که نپذیرفتند و نهایت سراغ کسی رفتم که خودش دچار سرطان شده بود و بدون اینکه به بازده مالی نمایش فکر کند از ما حمایت کرد، آرش وفاداری که تهیه کنده نمایش ما شد.

در این برنامه دکتر علی رفیعی که جایزه اول را به دلیل اجرای نمایش « خاطرات و کابوس های جامه‌دار » گرفت، در سخنانی از وضعیت تسویه حساب با گروه اجرا کننده این نمایش گلایه کرد.

این برنامه با اجرای فرزاد حسنی و به انگیزه بزرگداشت روز خبرنگار برگزار شد و بعضی حاضران از اجرای فرزاد حسنی قدردانی کردند.

در این برنامه هنرمندانی همچون نصرالله وحدت، کتایون ریاحی، رضا بابک، حسین پاکدل، عاطفه رضوی، پوری بنایی، احترام برومند، پانته‌آ پناهی‌ها و....حضور داشتند.

اکبر عالمی : جوهره تمام هنرها، پرتاب اندیشه و تعقل است

 

اکبر عالمی کارگردان سینما و مدرس دانشگاه در خصوص حضور هنرمندان در امور عام المنفعه و کارهای خیر گفت: یک گام برداشتن در جهت تامین نیاز محرومان جامعه به طوری که مورد سوءاستفاده افراد سودجو قرار نگیرد و کمک‌های مالی به طور مستقیم به دست نیازمندان برسد، کار بسیار ارزشمندی است که همواره چند برابر آن توسط قادر متعال جبران می شود.

در این موضوع تجربیاتی دارم که همیشه اجر این کار بر من ثابت شده است. همواره سعی من در کار خیر این بوده است که به صورت پنهانی انجام شود تا طرف مقابلم این برداشت را نداشته باشد که برای مرید پروری این کار را انجام داده‌ام. به هر جهت انجام کارهای خیر توسط هنرمندان جامعه می‌تواند به رونق فرهنگ یاری رساندن به هم نوع کمک کند.
 
وی در بخش دیگری از سخنان خود به موضوع وجود هنر در جامعه و تلطیف فضای زندگی توسط هنرمندان اشاره کرد و گفت: هنر مثل خرد است و هنرمند کسی است که به جامعه اندیشه می‌دهد و در خلال آثار هنری خود مردم را به فکر کردن وا می‌دارد و موجب پویایی یک جامعه می‌شود. به طور حتم یک هنرمند اگر وظیفه خود را به درستی انجام دهد جامعه به سمت تعالی پیش می‌رود جوهره تمام هنرهای روی زمین پرتاب اندیشه و پراکنش خرد و تعقل است.
 
عالمی همچنین در انتهای صحبت های خود در خصوص تاسیس مکانی برای بهره‌مندی از تجربیات پیشکسوتان هنرمند گفت: باید بخشی وجود داشته باشد که در آن هنرمندان کهنه کار حاصل یک عمر فعالیت هنری خود را به افراد جوان جامعه منتقل کنند. خوشبختانه این مرکز توسط موسسه هنرمندان پیشکسوت در حال راه اندازی است و این حرکت قابل تحسین است.

جشن سالروز تولد هنرمندان تیر ماه برپا شد

 

جشن تولد هنرمندان متولد تیر ماه به همت موسسه هنرمندان پیشکسوت برگزار شد.

در این مراسم که ظهر یکشنبه ( ۲۷تیرماه ) باحضور علی مرادخانی و جمعی از هنرمندان و خانواده‌های آنان برگزار شد، هنرمندانی همچون مجید انتظامی، اکبر عالمی، رضا فیاضی، هرمز هدایت، احترام برومند، محمود عزیزی، منوچهر آذری و غلامحسین نوری حاضر بودند.

در ابتدای مراسم مدیرعامل مؤسسه‌ی هنرمندان پیشکسوت، ضمن خیر مقدم به هنرمندان حاضر، خدا را بابت امنیت کشور شکر کرد و گفت: ما بدون اینکه بمبی کنارمان منفجر شود یا کامیونی از رویمان رد شود، یا شب بخوابیم و صبح ببینیم کودتا شده، می‌توانیم چنین جشنی برگزار کنیم و این جای شکر دارد.

سیدعباس عظیمی با اشاره به اینکه در فصل بهار برای ۷۰ هنرمند یک جشن مشترک برگزار شد، ادامه داد: به علت مفصل شدن آن جشن، وزیر ارشاد پیشنهاد دادند که مراسم‌ها را مثل گذشته ماهانه برگزار کنیم. در اصل این مراسم پوسته‌ی کار ماست و کار اصلی ما رسیدگی به امورات و مشکلات هنرمندان است که به احترام هنرمندان علنی انجام نمی‌شود.

او با بیان اینکه مؤسسه قصد دارد درباره‌ی هنرمندان فیلم مستند تولید کند، گفت: هرچند این فیلم‌ها با بودجه کمی ساخته می‌شود و ممکن است حرفه‌ای نباشد، چون بضاعت ما اندک است، اما ابتدا سراغ پیشکسوتان مسن‌تر می‌رویم و به سمتی می‌رویم که از همه‌ی هنرمندان فیلم داشته باشیم. 

معاون هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی هم که در این مراسم حاضر بود، ضمن اینکه قول داد هرماه در مراسم های مؤسسه حاضر شود، از این حضور ابراز خوشحالی کرد و گفت: از دیدن دوستان و همکاران قدیمی خودم خوشحالم و احتمالا خودم هم به زودی باید به این مؤسسه بپیوندم.

علی مرادخانی تآکید کرد: حتما خود پیشکسوتان باید در کارهایی که مؤسسه می‌کند مشارکت کنند چون کار و حرکت آنان را از تنگناهای تنهایی و کسالت رها می ‌کند و به سلامتی آنها کمک می‌کند.

در ادامه رضا فیاضی که این روزها نمایش « پدر یک دقیقه‌ای » را در تالار هنر روی صحنه می‌برد ، از مرادخانی دعوت کرد تا به دیدن این نمایش برود و از او خواست به نمایش ‌های کودک و نوجوان بیشتر توجه کند. 

سپس هنرمندان به نوبت پای کیک تولدشان حاضر شدند و ضمن گرفتن عکس یادگاری صحبت‌هایی را مطرح کردند.

مهری مهران، هنرمند قدیمی سینما و تئاتر در سخنانی ضمن قدردانی از تلاش‌های سید عباس عظیمی، از عزت‌الله انتظامی نیز یاد کرد و گفت: من از چهارده‌سالگی در  عرصه‌ی هنر فعالم اما این استاد انتظامی بود که در بدترین شرایط به یاری من آمد و پس از فوت همسرم مرا به خانه‌ی سالمندان برد و به معالجه‌ام کمک کرد و از او  کمال تشکر را دارم.

احترام برومند، بازیگر و همسر داوود رشیدی نیز که به نیابت از او در این مراسم حضور داشت، در سخنانی گفت: الحمدلله حال آقای رشیدی خوب است اما چون معمولا زود خسته می‌شوند ضرورتی ندیدیم که در این مراسم حاضر شوند.

برومند اظهار کرد: پیشکسوت به این معنا نیست که فرد دیگر کمتر نکند، کما اینکه آخرین کار داوود رشیدی در سال ۹۰ روی صحنه رفت و اگر کسالت نداشت تا به حال حداقل سه نمایش دیگر اجرا کرده بود.

این مراسم که به هنرمندان متولد تیرماه اختصاص داشت، برای گرامیداشت زادروز هنرمندانی چون مجید انتظامی، منوچهر والی‌زاده، محمد مهدی روحانی، حسن نیک‌نژاد، علیرضا رئیس‌شقاقی، هرمز هدایت، منوچهر آذری، مجید مهرگان، سیدعلی موسوی گرمارودی، ارفع اطرافی، غلامحسین نوری، حسین ناهید، فرشید مثقالی، اکبر عالمی، منوچهر پناهی‌نژاد، رضا فیاضی، ملیحه سعیدی، بهروز بقایی، علی‌اکبر کردبچه، بامداد جویباری، شاپورخان ترابی، داوود رشیدی، حسین جعفری و محسن افتاده برگزار شد و بیشتر این هنرمندان نیز در مراسمی که در تالار باغ‌ زیبا متعلق به وزارت ارشاد برگزار شد، حاضر بودند .

اکبر عالمی : درباره چابهار مستند می‌سازیم

 

اکبر عالمی کارگردان عرصه فیلم مستند درباره فعالیت های اخیر خود گفت: در حال حاضر مشغول ساخت ۲ مستند ۵ و ۱۵ دقیقه ای به سفارش شرکت ملی صنایع پتروشیمی درباره چابهار هستیم. در حقیقت ما با ساخت این مستندها می خواهیم تمام امکانات پیشرفته این منطقه ویژه اقتصادی از جمله دسترسی به آب های بین المللی را به تصویر بکشیم.

مستند ۵ دقیقه ای با نام « نگاهی به آینده » به زبان فارسی و مستند ۱۵ دقیقه ای با نام « شکوفایی » به زبان انگلیسی تهیه می شود که ما با این مستند انگلیسی‌زبان می خواهیم کاری کنیم که توجه دنیا به این منطقه جلب شود و کشورهای دیگر در این منطقه سرمایه گذاری کنند. در واقع این منطقه پایتخت پتروشیمی منطقه غربی ایران در استان سیستان و بلوچستان است و ما باید برای معرفی و تبلیغ آن دست به کار شویم. باید بگویم امارات متحده عربی هم با ساخت چنین مستندهایی برای مناطق خود جذب سرمایه می کند.

عالمی درباره جزئیات تولید این مستندها توضیح داد: تمام لوکیشن های این مستندها در چابهار، سیستان و بلوچستان و منطقه ای در مرز ایران و پاکستان به نام « مکران » است. مکران در  خط مرزی ایران و پاکستان واقع شده و به دو قسمت تقسیم شده است که قسمتی از آن در ایران و قسمتی دیگر در پاکستان است. از ویژگی های اصلی این منطقه دسترسی به اقیانوس هند و آب های بین المللی است و نوید این را می دهد که آینده بسیاری روشنی در انتظار صنایع مختلف در این منطقه است، زیرا  آن منطقه از پرداخت مالیات معاف است.

این مستند تا حدود ۶ ماه دیگر آماده می شود و قرار است به زبان فرانسه و آلمانی نیز مونتاژ شود. البته گوینده هایی که من در این مستند استفاده می کنم از افرادی هستند که در فرانسه و آلمان و انگلیس زندگی می کنند. برای مثال  اگر کسی به زبان فرانسه و آلمانی هم تسلط کامل داشته باشد نمی تواند کار مستند من را راه اندازد زیرا معتقدم استفاده از افراد بومی آن کشورها برای بیان نریشن ها در روانشناسی تصویر این مستندها تاثیرگذارتر است.

اولین نمایش این مستندها در پرس تی وی و شبکه های داخلی است و سپس در شبکه های بین المللی خارجی هم به نمایش در می آیند.

« اکبر عالمی » رییس شورای نظارت بر پرتره‌های سینما تئاتر ایران شد

 

اکبر عالمی ریاست شورای نظارت و تاييد تصاوير مربوط به نمايشگاه پرتره چهره های محبوب سينما تئاتر ايران را برعهده گرفت و اعضای دیگر این شورای سه نفره را هیوا پاشایی و مهدی ساروخانی تشكیل می دهند. این نمایشگاه كه پرتره ١٠٠ نفر از اهالی سینما تئاتر ایران را در بر خواهد گرفت، قرار است در نیمه دوم سال جاری در یكی از مراكز معتبر فرهنگی هنری شهر تهران برگزار شود.

پاشائی كه سرپرست كارگاه های اجرایی و جریان ساز این حركت فرهنگی هنری است در ارتباط با برنامه های آتی این گروه اظهار کرد: برنامه بعدی ما پرتره نگاری نام آوران عرصه ورزش و قهرمانان ورزشی كشور است.

پاشایی و شاگردانش پیش از این پرتره ١٨ نفر از شخصیت های فرهنگی هنری ایران را با تكنیک های مدرن پدید آورده بودند.

رونمایی پرتره مشاهیر موسیقی ایران در فرهنگسرای نیاوران كه با حضور بزرگان موسیقی كشور انجام گرفت و همچنین رونمایی از پرتره محمدعلی کشاورز و غلامحسین امیرخانی از جمله برنامه هایی است که توسط  صاحبان پرتره های مربوطه توسط گروه پرتره نگاری مشاهیر ایران برگزار شده است.

به تماشای مستند « خاطرات نگاتیو » بروید

 

مستند « خاطرات نگاتیو » در خانه هنرمندان ایران به نمایش در می‌آید.

در ادامه نمایش فیلم‌های مستند سینماتک خانه هنرمندان ایران، سه‌شنبه 28 اردیبهشت مستند « خاطرات نگاتیو » به کارگردانی فرهاد ورهرام با همکاری انجمن تهیه کنندگان فیلم مستند در خانه هنرمندان ایران به نمایش در می‌آید.

پس از نمایش این مستند بلند، اکبر عالمی به نقد و بررسی آن خواهد پرداخت.

این مستند که درباره تعطیلی لابراتوارهای فیلم و تبدیل سیستم آنالوگ به دیجیتال است، داستان تعطیلی ناگهانی دو لابراتوار قدیمی تهران را که از اواخر سال ۱۳۹۳ دیگر فعالیتی ندارند، روایت می‌کند.

فرهاد ورهرام درباره‌ ساخت آخرین اثر مستند خود گفت:« تولید این مستند که آغاز کار لابراتوار در ایران تا تعطیلی آن‌ها را به تصویر می‌کشد، بخشی از تاریخ سینمای ایران بوده و در حمایت از لابراتوارهای تعطیل، ساخته شده است. »

مستند « خاطرات نگاتیو » سه‌شنبه 28 اردیبهشت ساعت 18 در سالن استاد شهناز خانه هنرمندان ایران به نمایش در می‌آید.

فیلمبرداری مستند « دیار دریای پارس » تا 9 ماه دیگر به پایان می‌رسد

 
اکبر عالمی استاد دانشگاه، پژوهشگر، مجری، منتقد سینما و مستندساز ، در خصوص ساخت مستند جدید خود گفت: « دیار دریای پارس » یک مستند چند منظوره برای جذب سرمایه‌های خارجی در حوزه صنعت نفت، گاز و پتروشیمی است و به سه زبان بین‌المللی تولید خواهد شد. سینمای چند منظوره به معنای سینمایی است که بتواند هم با تماشاگر عادی و هم با متخصصان ارتباط برقرار کند.

این مستند داستان استخراج گاز ترش، نحوه آمدنش به ساحل، تصفیه آن و فرایندهای مرتبط دیگر را برای تماشاگر به تصویر می‌کشد؛ همچنین به خارجی‌ها نشان می‌دهد که تمام تسهیلات زندگی و پروازهای منظم تهران-عسلویه برقرار است و اگر برای سرمایه‌گذاری به کشور ما بیایند به لحاظ امکانات زندگی با مشکلی روبرو نمی‌شوند.

فیلمبرداری مستند « دیار دریای پارس » در بندر طاهریه، عسلویه، شاه مبارکه، سکوهای نفتی در 105 کیلومتری ساحل بندر عسلویه و ... تا 9 ماه دیگر به پایان می‌رسد و بعد از آن وارد پروسه مونتاژ و مراحل پس از تولید خواهیم شد.

اکبر عالمی : فکر کنیم فیلم را از حساب خودمان می‌سازیم

 

اکبر عالمی کارگردان، مجری و کارشناس تلویزیون و استاد دانشگاه ، در خصوص بهره مندی از اقتصاد مقاومتی در تولید آثار سینمایی و بازتاب آن گفت: صرفه جویی آشکار، ضررهای پنهان بر پیکره سینما وارد می‌کند، اگر می‌گویند اقتصاد مقاومتی منظور این نیست که ما بی‌جهت صرفه جویی‌هایی را انجام دهیم که به بدنه آثار لطمه بخورد.

اقتصاد مقاومتی یعنی اینکه در ساخت آثار سینمایی ریخت و پاش نکنیم و قبل از هر کار در خصوص هزینه‌ها تدابیر ویژه‌ای اندیشیده شود و فکر کنیم فیلم مورد نظر را با بودجه شخصی و از حساب خودمان می‌سازیم!

تقدیر مدیرعامل فارابی از خدمات « اکبر عالمی »

 

به مناسبت فرا رسیدن روز معلم و گرامی داشت یاد و خاطره استاد شهید مطهری و همچنین سالروز تولد اکبر عالمی، طی مراسمی در سالن اجتماعات بنیاد سینمایی فارابی از خدمات این چهره ماندگار فرهنگی و سینمایی تجلیل و قدردانی شد.

علیرضا تابش مدیرعامل بنیاد در این مراسم که به پاسداشت یک عمر تلاش عالمی در راه اعتلای فرهنگ و هنر کشور برگزار شد ضمن اشاره به یکی از وظایف فرهنگی بنیاد فارابی یعنی تقدیر از اساتید و هنرمندانی که به نوعی در راه تجلی و پیشرفت فرهنگ و هنر به ویژه سینمای نجیب این مرز و بوم تاثیرگذار بوده اند گفت: همزمان با فرا رسیدن روز معلم، امروز، از اکبر عالمی که یکی از استادان و مدیران برجسته عرصه های مختلف فرهنگی از جمله تدریس در دانشگاه و همچنین رسانه ملی هستند تجلیل می شود.

حضور دوباره ی دکتر عالمی را در بنیاد سینمایی فارابی به فال نیک می گیریم و امیدواریم هم ما و هم نسل جوان، بیشتر از گذشته بتوانیم از تجربیات ارزشمند ایشان بهره مند شویم. تابش گفت: عظمت عالم از نگاه اکبرعالمی، تلنگری ست برای بیداری، و شکرگذاری برای لحظه های بودن و روزهایی که انسان را به انتظار ایستاده اند. باز شدن قفل رمزهای دیوان زندگی های جاری در درام ها از منظر اکبر عالمی، تنها یک کلید دارد و آن تلاش و آموزش برای خوب دیدن، خوب شنیدن و درست اندیشیدن است.

شکوه عالم از نگاه عالمی، آدمی را به وجد می آورد برای ثبت لحظه های تکرار نشدنی زندگی، خواه در قاب دوربین یا به مرکب نشستن قلم، که عالمی، قلمی شدن اندیشه را محصور در اسباب و ابزار نمی داند. 

فهمیدن از منظر دکتر اکبر عالمی نیازمند مشق کردن است، و هنرمند در تعریف دکتر عالمی، خلاصه می شود در این عبارت که: آنچه دانشمند می اندیشد هنرمند می بیند. هنرمند تنها زمانی نقدش هنرمندانه است که پیشنهادی برای ارائه داشته باشد.

اکبر عالمی نیز در این مراسم به قدمت همکاری خود با بنیاد فارابی که شامل دو دهه شصت و هفتاد شمسی می شود اشاره کرد و گفت: اوایل انقلاب و در دوره ای که مسئولیت بخش فیلم و عکس وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را بر عهده داشتم پیشنهادهای کاری زیادی از کشورهای مختلف داشتم که خوشبختانه به دلیل عرق ملی قبول نکردم و با افتخار به کارم ادامه دادم، چنانچه وصیت کرده ام در وطنم ایران دفن شوم.

به غیر از 43 سال تدریس که یک رکورد محسوب می شود، 31 فیلم مستند تولید کرده و هشت سال عضو شورای عالی کتاب انتشارات سروش بوده ام.

در کنار مطالعاتی که طی این سالها داشته ام بخش زیادی از آموخته های خود را از طریق کشف و شهود اندوخته ام.

دوربین تلویزیون قداست خاصی دارد و نباید با آن شوخی کرد چرا که بینندگان تلویزیون دارای فهم و شعور بالا و آگاهی نسبی نسبت به مسایل روز دنیا هستند و حرکات و گفتار مجری را نیز زیر نظر دارند. به همین دلیل مجری باید اطلاعات کافی در خصوص موضوع برنامه ای که قرار هست اجرا کند داشته باشد. وی در ادامه، مسئولین فرهنگی و هنرمندان را اربابان سلیقه برشمرد و گفت: مدیران بنیاد فارابی در راس نهادی تکیه زده اند که بیشترین تاثیر را از زمان پیدایش سینما در ایران بر جای گذاشته است.

خداوندی که جهان را بر مبنای عدالت خلق کرده است آبروی روز افزون به همه انسان ها ببخشد.

در پایان این آیین و نشست صمیمی که تعدادی از همکاران و مدیران بنیاد سینمایی فارابی ضمن تجلیل از مقام علمی استاد اکبر عالمی، خاطراتی از دوران دانشجویی در محضر این استاد را بیان کردند، لوح یادبود و هدایایی از سوی مدیر عامل بنیاد سینمایی فارابی به این معلم پیشکسوت سینمای ایران اهداء شد.

مراسم تجلیل از  « محمود کلاری » برگزار شد

 
مراسم تجلیل از محمود کلاری تصویربردار، عکاس و کارگردان برجسته کشورمان، در بخشی از جشن  تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر در خانه هنرمندان با حضور افرادی چون اکبر عالمی ، محمد رحمانیان، نادر داوودی، عباس احمدی، شهرام مکری، کوهیار کلاری، و محمد فرنود برگزار شد.

در ابتدای این مراسم سیف الله صمدیان دبیر این جشنواره بیان کرد: ما از سال گذشته در نبود خیلی از کارها و توجهات بخش هایی را به جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر اضافه کردیم. یکی از آن‌ها بخشی به نام تجلیل از نام آوران این عرصه است تجلیلی که تکمیل کننده جشنواره خواهد بود و بخش دیگری تقدیر از رویدادهای شاخص هنرهای تجسمی است که در روز 10 اسفند برگزار می‌شود.

سال گذشته فکر کردیم که برای اولین بار چه کسی را برای این بخش روی سن بیاوریم و به این نتیجه رسیدیم که از کسی که کمک زیادی به عکاسی آنالوگ، برنامه‌های سینمایی، تلویزیونی و ... کرده است، این تقدیر را آغاز کنیم و اکبر عالمی اولین نفری بود که از وی تجلیل شد. امسال نیز این بخش برای تقدیر از محمود کلاری است و البته باید گفت که لازم است کارهای بزرگ‌تری برای او انجام شود اما این گونه برنامه‌ها برای یادآوری قدرتی که برخی‌ها به سینمای ایران داده اند، لازم است.

کلاری علاوه بر تاثیر ویژه‌ای که روی مطبوعات و جمع آوری تاریخ عکس‌های جنگ کشور داشت در سینما نیز وارد شد و از همان روزی که با کارهای درخشانش وارد این عرصه شد تا به امروز 76 فیلم را فیلمبرداری کرده است.

حضور امثال محمود کلاری و به ویژه خود او در این عرصه جهت کیفیت دادن به تصویر ایران و جهانی کردن این امر لازم و ضروری است. همچنین الان کار به جایی رسیده که کلاری به AFC ( انجمن مدیران فیلم برداری جهان) دعوت شده و از وی تجلیل می کنند و ما نیز فکر کردیم توجه و بازنمایی این خبر برای ما و کشورمان ضروری است تا به این وسیله  هنرمندان خود را در عرصه تصویر جدی بگیریم.

پس از این اکبر عالمی به روی سن آمد و با صدای حزن انگیزی گفت: کلاری در این 13 سال چه رنج‌هایی کشید تا تصویر سال به این جا برسد. کلاری از آن انسان‌هایی است که ظاهر و باطنش یکی است و او  یک نقاش واقعی است چرا که با نور نقاشی می‌کند و عکاسی که عکس‌هایش جادوی عجیبی دارد.

وی با چشمان تیزبین به آثار سینمایی خیره شد و کشف و شهود کرد. اتفاقی که لازمه سینمای ایران بود. من باید بگویم که یک معلم هستم و کلمات را حراج نمی‌کنم اما به محمود کلاری از ته دل می‌بالم. همچنین لازم به ذکر است که او به این مراسم‌‎ها نیازی ندارد چون نامش ثبت شده است زیرا وی برای سینمای ایران آبرو را به ارمغان آورد.

در ادامه این برنامه پیامی از علیرضا زرین دست خطاب به کلاری خوانده شد و بعد از آن طی قطعات کوتاهی که نمایش داده شد بهمن فرمان آرا، رخشان بنی اعتماد و رضا کیانیان پیام‌هایشان را به این هنرمند رساندند که در طی آن کیانیان در قسمتی از صحبت‌هایش بیان کرد: که من نیمی از اعتماد به نفسم در سینمای ایران را مدیون کلاری هستم.

شهرام مکری کارگردان فیلم « ماهی و گربه » نیز به روی صحنه آمد و از اولین برخورد با کلاری گفت و اظهار داشت: محمود کلاری در خارج از کشور به عنوان یک سوپر استار شناخته شده است و ما نیز باید از وی در حد توانمان بهره ببریم و به یادش باشیم.

در ادامه قسمت‌هایی از پشت صحنه فیلم « ماهی و گربه » با حضور کلاری پخش شد و بعد هم فیلم کوتاه دیگری از داریوش مهرجویی که به وسیله آن پیامش را به کلاری رساند نمایش داده شد.

در قسمتی از این فیلم مهرجویی بیان کرد:محمود کلاری کسی است که نبوغ و خلاقیتش را به کار می‌اندازد و چیزی که برای فیلمبردار لازم است را فراهم می‌کند.

وی همچنین در 8 فیلمی که با این هنرمند کار کرده بود نیز اشاره کرد.

محمد رحمانیان گفت: من به شهرام مکری و مانی حقیقی بابت همکاری که با کلاری داشتند حسادت می‌کنم اما با این فکر که پشت هر حسادتی ستایشی نهفته است، قلب من آرام می‌شود.

محمود کلاری همواره در زندگی ما حضور داشته خودش، فیلم هایش و حضورش در تئاترها این حرف را نشان می‌دهد و باید بگویم که یکی از بزرگ ترین افتخارات من حضور این هنرمند در تئاترهایی است که او را دعوت می‌کنم .

وی در ادامه از بهمن جلالی و عکس‌های جنگ او یاد کرد و گفت: در عکس‌های کلاری نیز مانند بهمن جلالی ستایشی از خشونت وجود ندارد و همه آن‌ها دارای حسن و جذابیت خاصی هستند.

من آرزو دارم کلاری جهان عکاسی را رها نکند و با نگاه ویژه‌اش این عرصه را سیراب سازد.

محمود کلاری پس از صحبت‌های هنرمندان به روی سن آمد و گفت: انسان وقتی به این سن و سال می‌رسد مناسبات قوی برایش شکل دیگری پیدا می‌کند و به گونه‌ای آن‌ها را غنیمت می‌شمارد و هر از چندگاهی ترس از دست دادن آن‌ها را به همراه دارد. به همین جهت باید بگویم سن بالای 60 سال چیز خوبی نیست.

وی در ادامه به دوستی اش با سیف الله صمدیان اشاره کرد و اظهار داشت: هر کاری که صمدیان انجام می‌دهد خلوصی دارد که بسیار دوست داشتنی است و او جزء کسانی است که دقیقاً همان طور است که نشان می دهد.

وی همچنین اعلام کرد که همچنان مشغول عکاسی است و در طی صحبت هایش از پروژه‌ای که با آزاده اخلاقی در دست اجرا دارد صحبت کرد.

هر کس در این عرصه جایگاه خودش را دارد و من از ابتدا بازیگوشی را در کارهایش داشتم و اصلاً سینما محمل بازیگوشی است و من هنوز هم که هنوز است هر جا که موجبات این امر فراهم باشد به سمت آن می روم همچنین برای من کاری که انجام می دهم بسیار اهمیت دارد و فکر می کنم که تنها وظیفه من انجام یک فعالیت مکانیکی نیست و قرار است فراتر از آن بروم چرا که ما باید سعی کنیم که چیزی به اثر اضافه کنیم و فیلمبردار خوب کسی است که به خلق فیلم کمک می کند.

وی در ادامه از داریوش خونجیر یاد کرد و افزود: خونجیر همواره در کارهایش فضاسازی می کند و فضایی را خلق می نماید که به  محتوای فیلم نیز نزدیک تر می شود

کلاری همچنین در خصوص کار « ماهی و گربه » عنوان کرد: فیلم « ماهی و گربه » کار عجیب و غریب و جدیدی بود و حضور در این عرصه برای خودم اتفاق نوعی بود. همچنین من فکر نمی‌کردم که این کار اول شود و این در حالی است که در پاریس حضور من و پسرم در این فیلم برای آن‌ها جالب بود و من دیر یا زود باید دوربین را  به فرزندم بسپارم و فکر می‌کنم از سال دیگر این اتفاق رخ دهد.

تصوری که از فضای سینمایمان داریم آنقدر کوچک است که ارزش یک سری از برخوردها و کردارها را ندارد و در این جا از همه می‌خواهم که برخی از این رفتارها را رها کنند چرا که خیلی حیف است که کسی مثل اکبر عالمی قلبش مکدر باشد.

در پایان این برنامه اکبر عالمی و سیف الله صمدیان لوح و تندیسی را به کلاری اعطا کردند و حجت الله ایوبی نیز که در این جمع حضور نداشت هدیه‌ای را به این هنرمند تقدیم کرد و پس از آن اساتید و هنرمندان حاضر در این مراسم به روی سن آمدند و عکس یادگاری گرفتند.

بزرگداشت " محمود کلاری " در سیزدهمین جشن « تصویر سال »

 

در ادامه بزرگداشت چهره‌های شاخص « تصویر » در ایران که از سال گذشته با تجلیل از حضور موثر اکبر عالمی در رشته‌های تصویری از سوی جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر آغاز شد، امسال از « محمود کلاری » به‌عنوان چهره‌ای شاخص و خلاق در سینمای ایران که فیلمبرداری ۷۶ فیلم سینمایی را در کارنامه حرفه یی خود دارد، تجلیل خواهد شد.

این برنامه روز یکشنبه نهم اسفندماه ۱۳۹۴ ساعت  ۳۰ :۱۸  در تالار شهناز خانه هنرمندان ایران با حضور هنرمندان و اهالی فرهنگ برگزار می‌شود.

در این مراسم علاوه بر نمایش سکانس‌هایی از آثار سینمایی محمود کلاری، سینماگران دیروز و امروز در باره ویژگی‌های کار با محمود کلاری سخن می‌گویند.

همچنین گزارشی از آخرین بزرگداشت بین المللی محمود کلاری که فوریه ۲۰۱۶ از سوی انجمن فیلمبرداران فرانسه AFC همراه با برگزاری مسترکلاس و نشست پرسش و پاسخ و اهدای تندیس کم فلکس ( CAMEFELX ) برگزار شد، ارایه می‌شود.

باد ما را خواهد برد، بوی کافور؛ عطر یاس، گبه، ماهی و گربه، آفساید، مرگ ماهی، جدایی نادر از سیمین، گذشته، بابا عزیز و ابر و آفتاب ده فیلم منتخب انجمن فیلمبرداران برای نمایش در مراسم بزرگداشت محمود کلاری بود که از ششم تا دهم فوریه ۲۰۱۶ در فرانسه به نمایش درآمد.

محمود کلاری متولد سال ۱۳۳۰ تهران است، در سال‌های نوجوانی به عکاسی علاقمند شد و به گفته‌ی خودش عکاسی را به دلیل فراهم آوردن امکان توجه به آدم‌ها انتخاب کرد. همین علاقه موجب شد تا پس از گذراندن دوره تخصصی عکاسی، نخستین نمایشگاهش را با عنوان « دیدار با آدم‌های اطراف‌مان » یک سال پیش از انقلاب (۱۳۵۶) در تالار عبید زاکانی دانشگاه تهران برپا کند. کلاری در سال ۱۳۵۸ به استخدام آژانس بین‌المللی عکس خبری سیگما در پاریس درآمد و فعالیت حرفه‌یی را در عکاسی تا سال ۱۳۶۶ که به عنوان فیلمبردار وارد سینما شد، ادامه داد. او تاکنون بیش از ۷۶ فیلم سینمایی را فیلمبرداری کرده که آثار سه دهه گذشته را دربر دارد.

این مدیر فیلمبرداری شهیر سینمای ایران، از آغاز تاسیس جامعه‌ی اصناف سینمای ایران « خانه سینما » تا به امروز دو دوره ریاست انجمن فیلمبرداران سینمای ایران را برعهده داشته است. در سال ۱۳۸۱ نمایشگاه عکس‌های محمود کلاری در خانه هنرمندان ایران با عکس‌هایی از فروپاشی دیوار برلین با عنوان « دیوار » برگزارشد و پس از آن سیزدهم بهمن ماه سال ۱۳۸۸ عکس‌های « خیابان انقلاب » همزمان با انتشار کتاب عکس‌های او با همین عنوان در پردیس ملت رونمایی شدند.

کتاب « خیابان انقلاب » نخستین تجربه‌ی چاپی او طی سی سال عکاسی، محسوب می‌شود. در این کتاب حدود ۱۱۰ عکس رنگی و سیاه وسفید، در قالب یک مجلد ۱۳۰ صفحه‌ای در قطع خشتی همراه با مقدمه‌ی عکاس و شرح حال آن روز‌ها منتشر شده است.

کلاری این عکس‌ها را با هر دوربینی که در سال ۵۷ و در مقطع انقلاب در اختیار داشته است، با نگاتیو ۱۳۵ گرفته و بیشتر عکس‌هایش در این مجموعه، در بهمن ۵۷ تهران خلاصه می‌شود. او البته از مدت‌ها پیش می‌خواست این کتاب را منتشر کند، تا اینکه سیامین سال پیروزی انقلاب اسلامی، بهانهی انتشار آن شود.

خودش می‌گوید:« من بزرگ شده خیابان ری هستم. در زمستان پرتلاطم سال ۵۷ برای همراه شدن با تحولات پایتخت و انقلاب، از مسیر بهارستان، شهدا، امام حسین و میدان فردوسی خودم را به دانشگاه تهران می‌رساندم و از آنجا با سیل جمعیت تا میدان آزادی همراه می‌شدم. رویارویی من با وقایع آن روز‌ها در همین مسیر اتفاق افتاده است، مسیری که انگار از یک راهرو تاریخی به‌نام میدان انقلاب گذشته است. »

محمود کلاری که در بیش از 70 فیلم به عنوان مدیر فیلمبرداری حضور داشته،علاوه بر کارگردانی دو فیلم ابر و آفتاب (۱۳۷۵) و رقص با رویا (۱۳۷۹) در فیلم‌هایی نظیر بانو ( داریوش مهرجویی )، جهان پهلوان تختی ( بهروز افخمی ) و کارگران مشغول کارند ( مانی حقیقی ) به ایفای نقش نیز پرداخته است.

مستند پرتره‌ای از " نادر ابراهیمی " در هجدهمین عصر فیلم اوج

 

نادر ابراهیمی در ۱۴ فروردین سال ۱۳۱۵ در تهران به‌دنیا آمد. نادر ابراهیمی تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش یعنی شهر تهران گذراند و پس از گرفتن دیپلم ادبی از دبیرستان دارالفنون، به دانشکده حقوق وارد شد. اما این دانشکده را پس از دو سال رها کرد و سپس در رشته زبان و ادبیات انگلیسی به درجه لیسانس رسید. او از ۱۳ سالگی به یک سازمان سیاسی پیوست که دستگیری، بازجویی و زندان رفتن را برایش درپی داشت. در سال ۱۳۴۲ نخستین کتاب خود را با عنوان « خانه‌ای برای شب » به‌چاپ رسانید که داستان « دشنام » در آن با استقبالی چشمگیر مواجه شد. تا سال ۱۳۸۰ علاوه بر صدها مقالهٔ تحقیقی و نقد، بیش از صد کتاب از او چاپ و منتشر شده‌است که دربرگیرندهٔ داستان بلند (رمان) و کوتاه، کتاب کودک و نوجوان، نمایش‌نامه، فیلم‌نامه و پژوهش در زمینه‌های گوناگون است.

این مراسم با حضور فرزانه منصوری ( همسر نادر ابراهیمی )، اکبر عالمی، مجید حسینی زاد، جمشید گرگین، سعید کیایی و عوامل فیلم، ساعت پانزده روز یکشنبه، 27 دی ماه، در سالن نمایش سازمان هنری رسانه ای اوج واقع در خیابان آیت الله طالقانی، خیابان برادران مظفر ( شمالی )، سازمان هنری رسانه ای اوج برگزار می گردد. حضور برای عموم آزاد است.

" ابراهیم حاتمی‌کیا " در مستند « بار دیگر مردی که دوست می‌داشتیم »

 

فیلم مستند « بار دیگر مردی که دوست می‌داشتیم » روایتی از زندگی نویسنده‌ شهیرِ معاصر، نادر ابراهیمی است که به کارگردانی محمد حسن یادگاری تهیه شده است.

محمدحسن یادگاری گفت: ابتدا باید بگویم یکی از مسائلی که مرا برای ساخت مستند پیرامون نادر ابراهیمی ترغیب کرد، قلم شیوای او بود.بعد از گذشت دو سال که آرام آرام تقریبا تمام آثار نادر را مطالعه کردم، با افت خیزهای وی در آثارش و زندگی آشنا شدم. در این مطالعات تغییر نگرش کتاب‌های وی بعد از انقلاب بیشتر برایم جلب نظر کرد. ابراهیمی بهترین و پرفروشترین آثارش برای بعد از انقلاب است. اوج کارهای بعد از انقلابشان هم در کتابهایی چون « آتش بدون دود »، « سه دیدار »، « با سرود خوان جنگ در خطه نام و ننگ » است که رویکرد انقلابی خط روایت  اصلی را بر عهده دارد. 

در مرحله پژوهش با همسر مرحوم ابراهیمی آشنا شدیم و به جستجو درباره سایر متنهای نگارشی، آرشیو  فیلمهایی که به کارگردانی نادر ابراهیمی تولید شده است پرداختیم. نتایج نشان داد که نادر بیش از انتظار ما پیش از آغاز پژوهش، علاقه‌مند به ارزشهای اصلی انقلاب و به خصوص امام خمینی (ره) بوده است. البته به علت بالا بودن کیفیت فرم و نثر آثار می‌توان استدلال کرد که وی علقه‌ی خاصی به انقلاب دارد. اما از آنجا که نادر در سالهای آغازین فعالیتش در اواسط دهه 40 شمسی با جریانات روشنفکری (به قول نادر روشنفکرنما) دم خور بوده، با آغاز انقلاب مخالف و مقابله وی با این جریان بیش از پیش می شود. این تضاد نزاع اصلی فیلم است که من به آن پرداخته ام. رفتار جریان روشنفکری با نادر ابراهیمی همان رفتاری بود که این جریان با جلال آل احمد داشت. با این تفاوت که جلال دچار تغییر و تحول اساسی شد اما نادر خط رشدی با شیب ملایمی را طی کرد که که هیچ وقت او را از گذشته ای که داشته است پشیمان نکرده است. 

کارگردان مستند « بار دیگر مردی که دوستش می‌داشتیم » در ادامه به دو ویژگی اساسی شخصیتی نادر یعنی 1- اخلاقگرایی و 2- ایران دوستی وی اشاره کرد و گفت: به نظر بنده جوان امروزی باید آن را از نادر ابراهیمی بیاموزد. این دو ویژگی عامل اصلی بود که نادر را در مقابل هر نوع مانع و مشکلی شارژ روحی می‌کرده و او را برای ادامه کارهایش و مبارزه در عرصه فرهنگ ایران کمک می کرده است. 

نام این مستند که از نام یکی از آثار نادر ابراهیمی برداشته شده است، به مبارزات انقلابی نادر برای رسیدن به جامعه ی ایده‌آل از دهه 30 تا دهه 70 شمسی را به تصویر کشیده است. در این مستند 60 دقیقه ای شاهد حضور شخصیتهایی چون: کیومرث پوراحمد، ابراهیم حاتمی کیا، فرزانه منصوری (همسر نادر ابراهیمی)، اکبر عالمی، مصطفی رحماندوست، جمشید گرگین هستیم که هرکدام از منظری به صحبت درباره عملکرد نادر ابراهیمی در دهه های مختلف تاریخ معاصر ایران می‌پردازند. در واقع تقابل نادر ابراهیمی و جدایی نادر از جریان روشنفکری، خط روایی اصلی این فیلم را تشکیل می‌دهد.

این مستند امشب ساعت 19:40در سینمافلسطین1 به نمایش در می‌آید.

اکبر عالمی : جشنواره فیلم فجر ، مخاطبان باهوشی دارد

 
اکبر عالمی مستندساز پیشکسوت که ساخت برنامه‌های مختلفی در حوزه سینما را تجربه کرده است، در خصوص سی و چهارمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر گفت: سینمای ما مخاطبان باهوشی دارد و هر فیلمی که خوب باشد، مورد استقبال حیرت‌آوری در این جشنواره قرار می‌گیرد.

من اگر قرار باشد فیلم سینمایی بسازم، حتماً اولین بار آن را بر پرده‌ سینمای ایران اکران می‌کنم.

ما باید سینمای هنر و تجربه را جدی بگیریم و همراه استعدادهای جوانی که خلاقیت‌های قابل تحسینی دارند، در این بخش آثار حیرت‌آوری که ماندگار هستند، تولید شوند. به همین دلیل سینمای هنر و تجربه را نباید دست کم بگیریم.

سینمای هنر و تجربه نگاهی به گیشه ندارد و در واقع برای گیشه فیلم نمی‌سازد؛ زیرا تفکر اصلی این گروه خود اثر است و در مراتب بعدی به درآمد فکر می‌کنند.

به همه علاقه‌مندان و جوانانی که علاقه به کتاب و اندیشه دارند، توصیه می‌کنم سینمایی هنر و تجربه را جدی بگیرند.

حضور " ابراهیم حاتمی‌کیا " در فیلمی درباره " نادر ابراهیمی "

 

نادر ابراهیمی با نگارش کتابهایی چون: « ابن مشغله »، « ابوالمشاغل »، « یک عاشقانه آرام »،« چهل نامه کوتاه به همسرم »، « بار دیگر شهری که دوست می داشتیم »، « سه دیدار »، « آتش بدون دود » جزو یکی از نویسندگان پرفروش تاریخ معاصر ایران به شمار می آید، در عرصه های مختلفی چون فیلمسازی، خبرنگاری، ترانه سرایی، داستان نویسی کودکان، نمایشنامه نویسی، فیلمنامه نویسی و تدریس هم فعالیت داشته است. 

نام این مستند که از نام یکی از آثار نادر ابراهیمی برداشته شده است، به مبارزات انقلابی نادر برای رسیدن به جامعه ی ایده آل از دهه 30 تا دهه 70 شمسی را به تصویر کشیده است. در این مستند 60 دقیقه ای شاهد حضور شخصیتهایی چون: کیومرث پوراحمد، ابراهیم حاتمی کیا، فرزانه منصوری ( همسر نادر ابراهیمی )، اکبر عالمی، مصطفی رحماندوست، جمشید گرگین هستیم که هرکدام از منظری به صحبت درباره عملکرد نادر ابراهیمی در دهه های مختلف تاریخ معاصر ایران می پردازند. 

در واقع تقابل نادر ابراهیمی و جدایی نادر از جریان روشنفکری، خط روایی اصلی این فیلم را تشکیل می دهد.

دست اندرکاران این فیلم تشکیل شده است از: محمد حسن یادگاری: نویسنده و کارگردان، شیرین معصومی: مدیر تولید، تصویر بردار: سیامک سازگار، مجری طرح : موسسه مبین فرداد، تهیه کننده: یوسف نادری منش و جواد جواهری.

اکبر عالمی : حسادت در سینمای ایران بیداد می‌کند

 

اکبر عالمی مترجم و مدرس دانشگاه در حوزه سینما ، در خصوص حال و هوای سینمای مستند ایران گفت: ما دو دوره بسیار شکوفا در مستندسازی ایران داشتیم. یکی بعد از ورود و کمک مدرسان آمریکایی به ایران که سینما را به صورت علمی در کل اداره‌ هنرهای زیبای کشور تدریس کردند و دیگری چند سال اخیر که از گوشه و کنار سرزمین پهناور ما کارگردان‌های مستندساز بسیار خلاقی پا به عرصه گذاشتند البته اواسط دهه 1360 نیز تعدادی مستندساز مطرح به سینما معرفی شدند که نام آنها بر قله درخشید.

متاسفانه حتی در دوره شکوفایی سینمای مستند، بودجه این بخش ناچیز بوده. بر خلاف آن چیزی که امروز در قوی‌ترین نقطه جهان در خصوص مستندسازی سراغ داریم؛ البته سینمای ما نیز با وجود اینکه دستش خالی است، می‌تواند به جنبه خرد و اندیشیدنش ببالد و از آن استفاده‌های بهینه‌ای کند.

یادمان باشد که مستند قبل از سینمای داستان‌پرداز و بلافاصله بعد از پیدایش فیلمبرداری به وجود آمد و تا حدود 13 سال در دنیا حرف اول را می‌زد و از آن زمان تا به امروز از جایگاه والایی برخوردار است؛ چرا که ضعیف‌ترین مستندی که توسط ضعیف‌ترین کارگردان روی کره زمین ساخته می‌شود، دانسته‌های ما و شما را به طور قطع بالا می‌برد. چون یکی از مهمترین ستون‌های تولید فیلم مستند، پژوهش است و به ستون خلاقیت تکیه می‌زنند و به این دو مقوله می‌نازند. پس زمانی که در مورد مستند حرف می‌زنیم، باید فکر کنیم راجع به کتابی بسیار عجیب، نقاشی بسیار توانا یا شاعر و نویسنده‌ای والا صحبت می‌کنیم و احترام لازم را باید به آن بگذاریم.

در چند سال اخیر چه در انجمن سینمای جوان و چه در مرکز گسترش فیلمسازی به خصوص دوره محمد آفریده شاهد هستیم، بستری از زایش و آفرینندگی به وجود آمد که یاد دارم، 2400 نفر در فهرست نام‌نویسی کردیم. برخی از آنها خود آموخته بودند؛ یعنی روزها کارگری می‌کردند، پول‌های خود را در قلک می‌ریختند و با آنها فیلم می‌ساختند که من جلوی آنها سر تعظیم فرود می‌آورم.

نام‌آورانی مانند مقدسیان و محمد جهان‌نژاد، مرحوم زاون قوکاسیان داریم که باید از آن‌ها یاد گرفت؛ اما اگر بخواهیم یادی از دوره طلایی کنیم، کارهای ماندگاری را برای تجدید سینمای مستند ایران و ملت ما هدیه داده شده؛ اما یادمان باشد یک روزی جوان‌ها به صحنه و روی تشک کشتی می‌آیند و با تمام احترامی که برای پهلوان تختی قائلیم، کتف او را به تشک می‌مالند. بنابراین اگر جهان غیر از این باشد، جلو نخواهند رفت.

جوان‌های فیلمساز ما در ابتدا برای پیشرفت باید به دنبال راز ماندگاری هنرمندان برجسته باشند که من به شما می‌گویم راز ماندگاری آنها چیست. اول: پژوهش؛ دوم: دانش و خرد و سوم: نگاه مبتکرانه و خلاق مستندساز در شکل‌گیری مستندش خواهد بود که ما باید این نگاه را در خودمان تقویت کنیم.

روزی دانشجویی سر کلاس از من پرسید چطور می‌توانم نگاهم را در مستندسازی ارتقا دهم، به او گفتم با خیره شدن به آثار آدم‌های برجسته در رشته خودت. نیز با سفر کردن، مجالست با اشخاص دانا، هنرمند و خلاق و هم‌نفس شدن با آنها، خوب خواندن و خوب شنیدن؛ همه اینها به جوهره خلاقیتی که لازمه حرکت تو در تمام رشته‌های هنری و سینمایی است، کمک خواهد کرد.

عالمی در پاسخ به این سوال که چرا سینمای ما طی سال‌های اخیر نتوانسته نیاز مخاطب را برطرف کند و در چه قسمتی درگیر مشکلات بیشتری است، اظهار داشت: در این فرصت شتابزده نمی‌توانم نسخه‌ای برای تمام درس‌های سینمای ایران بنویسم؛ اما من در پاسخ به سوال شما روی « حسد » تاکید می‌کنم. ما زنان فیلمسازی داریم که منزلت حیرت‌آوری دارند که حتی آمریکا با آن سینما چنین زنان فیلم‌ساز خردمندی ندارد. افرادی مانند رخشان بنی‌اعتماد،‌ تهمینه میلانی، پوران درخشنده و ... برخی از جوان‌ها که قصد دارند با تکیه زدن به دستاوردهای پیشینیان بر قله مرتفع افتخار بایستند. در میان مردان نیز زمانی که اصغر فرهادی اسکار گرفت، قدرت را در وجود او برای رسیدن به قله افتخار می‌شد دید.

متاسفانه من که 42 سال از تدریسم در سینما می‌گذرد، در خواب نمی‌دیدم که زنان و مردان فیلمساز ما در جهان افتخارآفرین باشند. باید ببینیم برای آن‌ها چه کار کردیم، آیا جز حسادت کاری انجام دادیم؟! من 70 سال از خدا عمر گرفتم و همیشه از حسادت می‌ترسیدم و به کسانی که هم نفس و از نزدیکان من بودند و به موفقیت‌های من حسادت می‌کردند، با زبان بی‌زبانی می‌گفتم کسی جای دیگری را تنگ نمی‌کند، و اگر سلیقه اصغر فرهادی یا عباس کیارستمی و دیگری به من و شما نزدیک است و نیست جای کسی را تنگ نخواهند کرد، پس سرتان به کار و موفقیت خودتان باشد!
ایران سرزمین بزرگی است. باید یاد بگیریم که به هم حسادت نکنیم. باید به کسانی که اهل حسد هستند بگوییم دو  تا صنوبر با هم دشمنی نمی‌کنند، تو یا صنوبر نیستی که حسادت می‌کنی یا درخت کوچک باغی هستی که قد نکشیدی؛ اما مطمئنم اگر قد کشیدی به کسی حسادت نمی‌کنی. زمانی که دیدید فردی به موفقیت دیگر افراد حسادت می‌کند، بفهمید آن شخص درخت کوچولوی باغی است که نمی‌تواند سرو شود، این سخن را از سهراب سپهری گفتم.

حسد بود که رگ امیرکبیر را در حمام فین کاشان قطع کرد یا منصور حلاج را به شهادت رساند. پس باید حسادت را کنار بگذاریم و به آلایش نفس برسیم. متاسفانه زمانی که نام و نشانی پیدا می‌کنید یا شما را می‌کوبند و یا برچسب می‌زنند و راه‌های مختلفی برای پایین کشاندن شما پیدا می‌کنند. به اینجا می‌رسم که باید از کارگردان‌های زن و مرد تراز اول‌مان حمایت کرده و روی سر بگذاریم و حلوا حلوا کنیم و به جای اینکه دنبال جزئیات مشکلات سینمای ایران باشیم، اول حس حسادت را از خود دور کنیم بعد به دنبال رفع معضلات برویم.

یکی دیگر از مشکلات مهم سینمای ما بحث تهیه‌کننده است که باید در این زمینه نیز تعریف واقعی تهیه‌کننده مشخص شود و در چندین کتاب تنظیم و ارائه کنیم، بعد به دنبال پرتقال فروش باشیم. چون منزلت فرد، جهان‌بینی و دانش هیچ کس در سینما بالاتر از تهیه‌کننده خوب و درجه یک نیست. هیچ کس مانند تهیه‌کننده خردمند نمی‌تواند فیلمنامه نویس، کارگردان و دیگر عوامل فیلم را به کار دعوت کند. پس هسته مرکزی سینما تهیه کننده است و اوست که با جمع‌آوری گروهی حرفه‌ای می‌تواند اثری ماندگار خلق کند.