نعیمه نظام دوست درباره سریال در دست ساخت « دیوار شیشه‌ای » که یک اپیزود از آن را بازی کرده است، گفت: این سریال به تهیه‌کنندگی علی‌اکبر تحویلیان و با حضور چند کارگردان ساخته می‌شود و اپیزودی که من در آن بازی کردم توسط نوید میهن‌دوست کارگردانی شد.
بازی من در این اپیزود روز چهارشنبه ۲۰ مرداد پایان یافت و من نقش یک تطهیرکننده را در این سریال ایفا کردم و با شهره سلطانی همبازی بودم.
من با این نقش سعی کردم بخش کوچکی از زحمت های تطهیرکنندگان (غسال) را نمایش دهم اما یک اپیزود در یک سریال زمان کمی برای نمایش این زحمت هاست. من احساس کردم دینی نسبت به این عزیزان وجود دارد چراکه هرکسی توانایی کار کردن در چنین حرفه ای را ندارد بنابراین وقتی نقش را خواندم بلافاصله آن را قبول کردم.
« دیوار شیشه ای » فضای خاصی دارد و به سختی های شغل یک تطهیر کننده می پرازد؛ اینکه چنین فردی چه درگیری هایی دارد و چه برخوردهایی باید با مردم داشته باشد. فکر می کنم این مشکلات آنقدر زیاد است که حداقل لازم بود یک مجموعه ۲۰ تا ۳۰ قسمتی درباره چنین نقشی ساخته شود.
من خودم هم پیش از این تحقیقاتی در این زمینه داشتم. فکر می کنم وقتی پا به سن می گذارید، متوجه می شوید که مرگ بخشی از زندگی است و وارد جزییاتی می شوید که دوست دارید درباره ابعاد مختلف آن بیشتر بدانید. من هم مدتی را به به بهشت زهرا می رفتم و به همین دلیل از قبل با این افراد آشنا بودم. با این حال باز هم شرایط و فضا انقدر سنگین بود که به من و گروه فشار زیادی وارد شد و حتی فکر می کنم این مجموعه به اندازه یک کار حدود ۶ ماهه از ما انرژی گرفت درحالیکه حدود چند جلسه در این اپیزود کار کردیم.
لوکیشن در این سریال ما را تحت تاثیر قرار می داد. ما حدود ۳ جلسه از داستان را در خود غسالخانه بهشت زهرا بازی کردیم و شرایط کاری به گونه ای بود که انرژی را به طور کامل تخلیه می کرد.
ما بعد از ساعت کاری آنها یعنی سه بعد از ظهر وارد سالن تطهیر می شدیم اما من غیر از آن هم وارد سالن می شدم تا با این افراد حرف بزنم و حالا خواهشم از مردم این است که از این آدم ها فاصله نگیرند. من عکسی را از بازی خود در این سریال و لوکیشن در فضای مجازی گذاشتم که واکنش های منفی در بر داشت. البته به مردم هم حق می دهم آنها در نظرها و واکنش های خود از تلخی مرگ سخن می گفتند و اینکه چرا باید با عکسی این مساله را یادآوری کرد. مردم حق دارند چون جامعه فضای چندان خوبی ندارد و شبکه های اجتماعی هم باعث شده است که خیلی زود در جریان فوت افراد قرار بگیریم و با این قضیه درگیر شویم.
با این همه فکر می کنم اگرچه مرگ تلخ است اما بخشی از زندگی است. شاید خود من هم با این بخش کنار نیایم اما نمی توان آن را نادیده گرفت.
امیدوارم بودجه ای در اختیار صداوسیما قرار بگیرد تا کارهای زیادی ساخته شود و کسی بیکار نباشد. بسیاری از بچه ها جز بازیگری کار دیگری ندارند. من می دانم که بسیاری از نبود کار افسرده شده اند و من واقعا نگران آینده خودمان هستم.
سال های گذشته وضعیت به گونه ای بود که سالی چند کار را رد می کردیم اما من امسال تنها یک اثر سینمایی را رد کردم که نقش با من تناسبی نداشت. در این شرایط فقط عده خاصی کار می کنند ولی ما گروهی بزرگ در این حرفه هستیم که بیکاریم. البته امیدوارم آنها که همیشه کار می کنند زندگیشان هم پر برکت باشد ولی کاش کارها تقسیم شده و این قضیه به شکلی حل شود. امیدوارم در شش ماه دوم سال ببینیم که اتفاقات خوبی در راه است و تلویزیون به سال های آرمانی خود بازگردد.
سلام به بازدیدکنندگان محترم :