آیین گرامیداشت یاد و خاطر رسول ملاقلی پور با حضور خانواده و دوستان این کارگردان سینمای ایران با کاشت یک نهال در باغ موزه سینما انجام شد و همسر ملاقلی پور پلاک شناسایی این فیلمساز در جبهه های جنگ را به این موزه سینمایی اهدا کرد.
آیین گرامیداشت یاد و خاطر رسول ملاقلی پور عصر روز گذشته 14 اسفندماه ساعت 17 با حضور خانواده و دوستان این کارگردان سینمای ایران با کاشت یک نهال در باغ موزه سینما انجام شد.
در ابتدا پوریا آذربایجانی از شاگردان زنده یاد ملاقلی پور که اجرای این مراسم دوستانه و صمیمانه را نیز به عهده داشت، ضمن خوش آمدگویی به حاضران در مراسم گفت: کاشت درخت به یاد یک دوست از دست رفته به معنای حیات دوباره و به نوعی زنده نگه داشتن یاد و خاطره این عزیز است و چه نیکو است که امروز کنار هم جمع شدیم تا به یاد رسول ملاقلی پور نهالی در موزه سینمای ایران بکاریم و بگوییم رسول جان به یادت هستیم.
آذربایجانی پس از بیان صحبت های خود از سعید پورصمیمی بازیگر سینمای ایران که در فیلم « نسل سوخته » تجربه همکاری با رسول ملاقلی پور را کسب کرده، درخواست کرد درباره این فیلمساز صحبت کند.
سعید پورصمیمی در آغاز صحبت های خود به نگاه متفاوت رسول ملاقلی پور به سینمای جنگ اشاره کرد و گفت: در ابتدا می خواهم بگوییم که کاشت نهال به یاد یک دوست و همکار عزیز از دست رفته در مکانی که به نام سینما رقم خورده، ایده ای زیبا و پسندیده است به خصوص اینکه این نهال به نام رسول ملاقلی پور کاشته می شود.
وی ادامه داد: به اعتقاد من رسول ملاقلی پور بعد از تجربه های متفاوتی که در ساخت فیلم کسب کرده بود، تازه داشت شکوفا می شد و قصد داشت شکل دیگری از سینما را برای ما به ارمغان آورد اما مرگ اجازه نداد و زود از میان ما رفت.
بازیگر فیلم « نسل سوخته » درباره همکاری خود با ملاقلی پور گفت: هر وقت رسول را در موقعیت های مختلف می دیدم می گفت که دوست دارد یک فیلم با من کار کند اما موقعیت مناسب پیش نمی آمد تا اینکه زمان گذشت و فیلمنامه « نسل سوخته » را نوشت و از من دعوت کرد که در این فیلم بازی کنم. در همان زمان یکی از دوستان مشترک من و ملاقلی پور که روحیه هر دو ما را می شناخت به من گفت که تو و رسول هر دو بداخلاق هستید و نمی توانید کنار هم کار کنید اما توجه نکردم و « نسل سوخته » را با رسول کار کردم و اتفاقا این همکاری تجربه شیرینی برای من بود.
سعید پور صمیمی در پایان صحبت های خود گفت: وقتی رفتم در دل کار متوجه شدم که رسول ملاقلی پور یکی از دقیق ترین کارگردان های سینمای ایران است و با همه تند مزاجی که داشت کار خود را بلد بود و به معنای واقعی در کار مسئولیت داشت و بعد از کار رفاقت می کرد و من با رسول رفاقت کردم.
جمشید هاشم پور بازیگر سینمای ایران که در مهمترین فیلم های رسول ملاقلی پور بازی کرده است، درباره تجربه همکاری خود با این کارگردان گفت: در فیلم های بسیاری با رسول ملاقلی پور همکاری کردم و در این همکاری دریافتم که فیلمسازی منضبط و دقیق در کار خود بود و من حالت مرید و مرادی با او داشتم و با کمال میل سر فیلم های او حاضر می شدم.
بازیگر فیلم « قارچ سمی » ادامه داد: کاشت نهال به یاد ملاقلی پور حرکتی فرهنگی و فراموش نشدنی است و می دانیم درختی به نام او در سینمای ایران و در حیاط موزه سینمای کاشته شده است و یاد و نام او با کاشت این درخت همیشه سبز و زنده خواهد ماند.
پوریا آذربایجانی در ادامه این مراسم به علاقمندی رسول ملاقلی پور به شهید حسن شوکت اشاره کرد و گفت که حبیب دهقان نسب نقش این شهید را در فیلم « سفر به چزابه » بازی کرده است.
در ادامه حبیب دهقان نسب پشت تریبون آمد و به ویژگی های رسول ملاقلی پور در کارگردانی فیلم اشاره کرد و گفت: رسول ملاقلی پور فیلمساز منعطفی بود به ایده ها و پیشنهادهای همکاران خود گوش می داد و هر آنچه را که در راستای نگاه و تفکرش بود آن را اجرا می کرد. یادم هست در زمان فیلمبرداری « سفر به چزابه » یک روز به رسول گفتم می شود شخصیت کاوه را - من آن را بازی می کردم- در خلوت خودش ببینم؟ گفت: کجا و چگونه؟ گفتم که نمی دونم مثلا در گوشه ای از خاکریز و یا سنگر، چون می خواهم روی دیگر این آدم به ظاهر خشن را ببینم. چند روز بعد از دل این پیشنهاد سکانس تاثیرگذار و به یادماندنی سنگر مراد چهلچراغ خلق شد.
رسول ملاقلی پور فیلمساز غریزی بود و سینما را در دانشگاه یاد نگرفته بود. او هم مانند بسیاری از کارگردان های برجسته دنیا سینما را با کنکاش، جستجو در جامعه، تجربه جنگ و جبهه رفتن و البته تماشای فیلم یاد گرفته بود و انصافا چقدر هم خوب درس پس داده بود.
حبیب دهقان نسب بیان کرد: من و رسول فیلم های « سفر به چزابه »، « کمکم کن » و « نسل سوخته » را کار کرده بودیم و بارها با این سئوال مواجه می شدم که چطور با ملاقلی پور کار می کنم. چون از بیرون او کارگردانی بد اخلاق، تند مزاج، خشن و عصبی به نظر می آمد اما به جرات می گویم در ساخت فیلم هایی که با او همکار بودم نازکتر از گل از او نشنیدم. رسول به وقت خود شوخ طبع و خنده رو بود و گاهی هم از نا مردمی، نا بسامانی گله و شکایت می کرد.
وی در پایان صحبت های خود یادآور شد: یادم نیست از مسعود کرامتی یا از دوست دیگری شنیدم که رسول گفته بود من حبیب را تازه پیدا کردم و خودم هم خوب به یاد دارم هنگام ساخت فیلم « سفر به چزابه » گفت که حبیب هر وقت صدات کردم آب دستت بود بگذار زمین و بیا. اما حیف که نارفیق ها نگذاشتند این همکاری ادامه داشته باشد و بعد از فیلم « نسل سوخته » آقا رسول با من چپ افتاد بدون اینکه بدانم چرا. البته من تا همیشه رسول ملاقلی پور را دوست دارم.
عزیزالله حمید نژاد کارگردان سینمای ایران که ساخت فیلم های دفاع مقدس را در کارنامه کاری خود دارد درباره ملاقلی پور گفت: ملاقلی پور شخصیت صریح و اهل اعتراض بود و سینمای او همین صراحت را داشت و ای کاش فضایی فراهم می شد تا آثار این فیلمساز برای شناخت نسل جوان سینمای ایران نمایش داده می شد.
وی گفت: ملاقلی پور با انگیزه های شخصی فیلم می ساخت و از مولفه های خود در فیلمسازی همواره دفاع می کرد. یادش گرامی.
مهدی کریمی تهیه کننده سینمای ایران که به عنوان تهیه کننده فیلم « نسل سوخته » با ملاقلی پور همکاری داشت در صحبت های کوتاهی گفت: خاطرات بسیاری با ملاقلی پور داشتم و رفتن ملاقلی پور برای من سخت و باور نکردنی بود. سر لوکیشن فیلمی بودم که پیامک آمد رسول ملاقلی پور درگذشت با خود گفتم که رسول شوخی اش گرفته چون روحیه سرکار گذاشتن داشت اما این بار واقعیت داشت و رسول برای همیشه رفته بود.
رسول قبل از سفر به آخرت داشت روی فیلمنامه ای درباره امام حسین (ع) کار می کرد چون خاطره شیرینی از ساخت مستند حرم امام حسین (ع) داشت و قصد کرده بود حتما فیلمنامه اش را بسازد اما هرگز این فیلمنامه به فیلم تبدیل نشد.
کریمی در پایان گفت: کاشت نهال به یاد هنرمندان می تواند سنگ بنای خوبی باشد برای زنده نگه داشتن یاد و خاطره هنرمندانی از این دست.
در ادامه این مراسم بابک برزویه عکاس سینمای ایران که با رسول ملاقلی پور همکاری داشته است، گفت: رسول ملاقلی پور روان بود. یادم هست در فیلم « سفر به چزابه » نقش یک فیلمبردار را به من داد که با یک دوربین سوپر 8 از خاکریز بیرون می آید و به من گفت که این فیلمبردار خود واقعی اش است و تمام لحظاتی را که من در فیلم بازی می کردم او تجربه کرده بود.
یکی از بزرگترین افتخار های من این است که تنها سیمرغ بلورین زندگی خود را برای عکاسی فیلم « سفر به چزابه » از جشنواره فیلم پانزدهم فجر دریافت کردم.
امیرعابدی یکی دیگر از عکاسان سینمای ایران که با رسول ملاقلی پور همکاری کرده است گفت: از رسول گفتن هم سخت و هم آسان است چراکه هر لحظه با او بودن یک خاطره و یک تجربه جدید برای من بود. رسول قلبی مهربان و روحی زلال داشت. یادم هست اولین بار که دوربین دیجیتال آمده بود یکی از این دوربین ها را خریده بودم و فیلم « مزرعه پدری » را با این دوربین عکاسی کردم و شاید اولین فیلمی بود که در سینمای ایران دیجیتال عکاسی شد.
یادم هست یک روز یکی از سخت ترین سکانس های فیلم « مزرعه پدری » را کار می کردیم سه بالگرد و 200 هنرور در صحنه داشتیم و من عکاسی می کردم. در لحظه استراحت گفت عکس های این صحنه را سریع می خواهم گفتم همین الان آماده است و بعد در لحظه عکس ها را دید و عکاسی با دوربین دیجیتال برای او جالب شد و خیلی از روزها دوربین ر ا می گرفت خودش عکاسی می کرد.
امیر عابدی که سال گذشته دبیری بخش عکس پنجمین جشنواره فیلم سبز را به عهده داشت درباره کاشت نهال به نام ملاقلی پور گفت: کاشت نهال به نام هنرمندان حرکت زیبایی است که به همت موزه سینمای ایران انجام شد و همزمانی این حرکت با روز درختکاری قابل تقدیر است.
علی ملاقلی پور کارگردان جوان سینمای ایران و فرزند رسول ملاقلی پور گفت: در این مدت در همه مراسم هایی که به مناسبت دهمین سالگرد درگذشت پدرم برگزار شد حاضر شدم اما این مجلس را بسیار دوست دارم چون معتقدم مجلسی که در آن نهال به یاد پدرم کاشته شود، همان چیزی است که پدرم می خواهد و این حرکت زیبا رنگ رسول ملاقلی پور را دارد.
حضور در این جمع صمیمی با دوستانی که پدرم بسیار دوست شان می داشت برای من ارزشمند و ستودنی بود و از موزه سینمای ایران برای اینکه چنین مراسمی را برگزار کرد تشکر می کنم.
در ادامه این مراسم لوح سپاس و قدردانی موزه سینمای ایران از سوی محمد حیدری به علی ملاقلی پور به نمایندگی از خانواده رسول ملاقلی پور اهدا شد.
محمد حیدری مدیرعامل موزه سینمای ایران در سخنانی کوتاه به جمع صمیمی که برای کاشت نهال به یاد ملاقلی پور گرد هم جمع شده بودند اشاره کرد و گفت: بسیار خوشحالم که در جمع صمیمی دوستان، همکاران و خانواده ملاقلی پور هستم. این مراسم به خواست علی ملاقلی پور فرزند این کارگردان به شکل ساده و صمیمی برگزار شد وگرنه می توانستیم این مراسم را در سالن و مانند مراسم های معمول برگزار کنیم. اما هدف در برگزاری این مراسم یادآوری خاطره رسول ملاقلی پور در سینمای ایران با کاشت یک نهال به نام او بود.
به اعتقاد من ملاقلی پور با ساخت آثار درخشان لحظات خاص و خوب را در سینمای ایران و در عرصه سینمای دفاع مقدس به جا گذاشته است و اکنون نام و یاد رسول ملاقلی پور با کاشت نهال همیشه سبز خواهد ماند.
پس از پایان صحبت های مدیرعامل موزه سینمای ایران همسر زنده یاد ملاقلی پور پلاک شناسایی این کارگردان در سالهای جنگ را به موزه سینمای ایران تقدیم کرد و این پلاک در نمایشگاه دفاع مقدس و در کنار سردیس رسول ملاقلی پور جانمایی شد.
آیین گرامیداشت یاد و خاطر رسول ملاقلی پور با کاشت نهال در موزه سینمای ایران به پایان رسید و ویان ملاقلی پور نوه سه ماه رسول ملاقلی پور به شکل نمادین پلاک شناسایی پدر بزرگ خود در جنگ را به نهال تازه کاشته شده آویخت.
سلام به بازدیدکنندگان محترم :