در این مراسم خدایار قاقانی درباره ساخت مستند « خونه » و سختی‌های تولید آن بیان کرد: فقط می‌توانم بگویم انسان خوشبختی هستم که توانستم روبه‌روی انسان‌های فرهیخته و درجه یک کشورم بنشینم. این مستند با جمله « شرف المکان بالمکین » آغاز می شود، یعنی از حضرت حافظ تا حضرت شهریار و محمدعلی سپانلو و همچنین از ساموئل خاچیکیان تا علی حاتمی و فیلمسازان دیگر و همه و همه، به این سرزمین ارزش و افتخار بخشیده‌اند، اگر ما به وطن‌مان افتخار می‌کنیم، این عزیزان وطن را برای ما وطن کردند.
متاسفانه تعدادی از بزرگان که در فیلم حضور دارند همچون احسان نراقی، فریدون حافظی، محمدعلی سپانلو، شهین مستوفی الممالک و پرتو مهتدی اکنون در بین ما نیستند. روح شان قرین رحمت باد.
در ادامه این مراسم داود عباسی مدیر تصویربرداری، عرفان ابراهیمی صداگذار، حمید قاقانی مدیر تولید، وحید قاضی مشاور تدوین و افشین لیاقت روی صحنه آمدند.
سیدعلیرضا میرعلینقی پژوهشگر حوزه موسیقی کشور نیز با اشاره به سختی‌های تولید مستند «خونه» گفت: احمدرضا احمدی در وصف سهراب شهید ثالث گفته است که او با هر فیلمی جانش را می‌باخت و دوباره به دست می‌آورد. من به چشم دیدم که قاقانی هم برای به سرانجام رساندن این فیلم یک بار جان داد و زنده شد. امیدوارم کسانی که وظایفی دارند به امثال این جوانان جان تازه‌ای بدهند. در این فیلم موسیقی به اندازه تصاویر مهم است. امیدوارم از توجه به موسیقی غفلت نکنید.
در ادامه مراسم همایون شهنواز، جهانگیر هدایت و لیلا معیری به صحنه آمدند. جهانگیر هدایت درباره دلیل حضورش در این مراسم گفت: البته قرار نبود من در این مراسم صحبت کنم اما چون کارگردان هر دستوری را که در صحنه می‌داد رعایت می‌کردم، فکر کردم دعوت برای این مراسم نیز ادامه حضور من در فیلم است. حضور من در این فیلم جالب بود. به نظر من عمارت قدیمی میرزا حسن مستوفی الممالک خانه نیست بلکه قصر است. اما امروزه متاسفانه این تقریبا خراب شده است. پروانه‌هایی که در سقف این خانه قدیمی وجود دارد قسمت بزرگی از تاریخ ایران است.
لیلا معیری نیز در صحبت کوتاهی گفت: تشکر می‌کنم از همه کسانی که به ساخت این فیلم کمک کردند امیدوارم این مستند بتواند در جهت نجات این خانه از خرابی نیز موثر باشد.
همایون شهنواز کارگردان سینما نیز ضمن گرامیداشت چهره‌هایی که در قید حیات نیستند، تصریح کرد: زمانی که بعد از فیلمبرداری از کارگردان خداحافظی کردم در پاگرد خروجی دیدم که کسبه بازار اطراف عمارت را به صورت انبار بنکداری درآورده‌اند. با خودم فکر کردم چه بلا و آفتی به ساختمان‌های گلوبندک نازل شده است که امروز جز خانه مستوفی‌الممالک را نداریم. فکر می‌کنم این روحیه کاسبکاری به تخریب این بناها و معماری تهران باعث شده، با معماری‌ای در این شهر روبرو باشیم که هیچ تجانسی با پیشینه تاریخی و فرهنگی ما ندارد. امیدوارم این فیلم تذکری باشد تا به فکر تهران باشیم.
در ادامه این مراسم ناصر ملک‌مطیعی با تشویق بی‌امان حضار روی صحنه آمد. این بازیگر پیشکسوت در صحبت کوتاهی عنوان کرد: من به دلیل سابقه شناسنامه‌ای‌ام می‌توانستم از روی صندلی خودم از شما تشکر کنم اما خواستم روی صحنه بیایم تا در مقابل خودتان و در حضور شما مردم میهن ام تعظیم کنم. بیش از یک ماه است که بیماری قوت و توان من را گرفته و امشب هم با وجود ترافیک شدید از کرج خودم را به این مراسم رساندم.
مسئولان لازم است دستی به سر و روی بناهای قدیم بکشند. من نمی‌دانم چرا این شانس نصیب من شد تا در این مستند باشم. شاید به این دلیل که ۵۰ سال در ونکی زندگی کردم که به دست مستوفی‌الممالک ساخته شده و یا به این خاطر که با نوه‌های او دوستی و آشنایی دارم. ایرانی هرکجا که باشد به جاهای قدیمی رفته و دنبال هویت خود است. خوشحالم که توانستم در این جمع فرهیخته چند کلمه‌ای صحبت کنم.
در ادامه و درحالی که ناصر ملک‌مطیعی روی صحنه حضور داشت، رضا درستکار نکاتی درباره اهمیت و جایگاه این بازیگر در سینمای کشور گفت. درستکار با اشاره به اینکه ابن‌عربی معتقد است خلقت توسط خداوند و انسان صورت می‌گیرد بیان کرد: اگر بخیل نباشیم هر کسی که نکته‌ای فرهنگی را انتقال می‌دهد پیام‌آور عصر خویش است و خدایار قاقانی هم در این فیلم چنین کاری کرده است.
در پایان مراسم، از سوی عوامل مستند « خونه »، هدایایی به « ناصر ملک مطیعی » اهدا شد.
از دیگر مهمانان این برنامه می‌توان به احمد محیط طباطبایی، علی ملاقلی‌پور، جعفر صانعی مقدم ، محمد سلوکی، روح الله جعفری، سروناز نانکلی، ابوسعید مرضایی، فرامرز روشنایی، فروغ بهمن پور و علی صداقت کریمی اشاره کرد.
سلام به بازدیدکنندگان محترم :