محمود غفاری کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس فیلم « شماره ۱۷ سهیلا » شامگاه 11 بهمن ماه در نشست فیلمش در برج میلاد بیان کرد: هنگامی که بخشی از فیلم را در مترو فیلمبرداری می‌کردیم، دو خانم را فرستاده بودند که عوامل فیلم را کنترل کنند و تهیه‌کننده وظیفه داشت حواس آنها را پرت کند تا ما بتوانیم فیلم بگیریم.
نسخه‌ای از فیلم را که آنها دوست داشتند به مترو دادیم و وقتی نسخه‌ای را که در جشنواره اکران شد دیدند، چک ۵۰۰ میلیونی تهیه‌کننده را که به عنوان ضمانت ارائه داده بودیم به اجرا گذاشتند.
ما با فرآیند وحشتناکی این فیلم را در مترو فیلمبرداری کردیم.
او در بخشی دیگری از صحبت‌هایش در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران که درباره آسیب‌شناسی مسائل زنان در فیلم پرسید، گفت: من مخالف این هستم که یک فیلمساز آسیب‌شناسی کند، به عبارتی من مصلح اجتماعی نیستم بنابراین بهترین کاری که می‌توانم انجام بدهم، این است که مسئله را طرح کنم و آن را در بخش سینمایی نشان بدهم.
مساله فقر در فیلم « نیاز » آقای داوودنژاد نیز طرح مسئله بود اما بعد از آن چه اتفاقی افتاد؟! جامعه راه خودش را می‌رود و ما فیلم خودمان را می‌سازیم. تنها موضوعی که باعث شد این فیلم را بسازم این بود که درباره این موضوع عصبانی بودم، از خودم می‌پرسیدم چرا هیچکس در جامعه وجود ندارد که این موضوعات را ریشه‌یابی کند، به همین دلیل فریادم را مطرح کردم تا از عصبانیت‌ام کم شود.
این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره اینکه چطور شد که به این موضوع پرداخت، بیان کرد: چون در آستانه ۴۰ سالگی هستم و اطرافیانم نیز در همین سن هستند، می‌بینم که این مشکل را دارند و فکر کرده‌ام این موضوع به یک بحران تبدیل شده است. به همین دلیل این بخش به لحاظ سینمایی برایم جذاب بود و فکر کردم موقعیت جذابی است که دختری که در آستانه ۴۰ سالگی ازدواج نکرده است را در چنین موقعیتی قرار دهم.
جرقه ساخت این فیلم نیز با یک آگهی در روزنامه شروع شد، اسم فیلم هم بنابر همان آگهی در ابتدای کار « صندلی سفید » بود، من در کلاس‌های آشنایی ثبت‌نام و شرکت کردم و چون این موضوع برایم جذابیت داشت و علاقه‌مند بودم،مشکلات زنان را مطرح کنم، آن‌را ساختم. گرچه فیلمساز باید مراقب ممیزی‌هایی که در این زمینه با آن روبرو است نیز باشد.
زهرا داوودنژاد بازیگر فیلم نیز بیان کرد: خیلی خوشحالم که بعد از سال‌ها دوری از سینما در فیلمی بازی می‌کنم که کارگردان آن درجه یک است. من شرایطم را مدیون تاییدی هستم که همیشه از پدرم (علیرضا داودنژاد) گرفته‌ام.
این بازیگر با اشاره به اینکه " اعضای خانواده‌اش در نشست رسانه‌ای حضور داشتند " (علیرضا، رضا دادودنژاد، فرزندش) گفت: حضور اعضای خانواده‌ام که یک حلقه عاشقانه را تشکیل داده‌اند، لذت بخش است و هرچه دارم مدیون خانواده و پدرم هستم.
علیرضا داوونژاد کارگردان سینما نیز که در این نشست حضور داشت بیان کرد: من این فیلم را دوست داشتم زیرا نمونه فیلم‌هایی است که همیشه دلم می‌خواهد ساخته شود. این فیلم فاصله نزدیکی با آنچه که در اطراف ما اتفاق می‌افتد، دارد و در آن روابط، برخورد، روند و موضوع واقعی و در عین حال جذاب است. سینمایی که تحت عنوان سینمای ملی از آن صحبت می‌کنیم، همین است و من دوست دارم این فیلم را دوباره ببینم.
سروش صحت یکی دیگر از حاضران نشست فیلم « سهیلا شماره 17 » نیز بیان کرد: چون من دیشب دیر خوابیده‌ام و صبح هم سر کار بودم، نگرانی داشتم که در حین تماشای فیلم خوابم ببرد و در سالن میلاد خروپف کنم. اما نه تنها از دیدم فیلم هیجان زده شده‌ام بلکه لذت نیز بردم و مشتاقم که برای چندمین بار این فیلم را ببینم زیرا فرم خوبی داشت.
در نشست رسانه‌ای فیلم «شماره ۱۷ سهیلا» ایوبی رئیس سازمان سینمایی، رضا داوودنژاد و حیدری دبیر جشنواره حضور داشتند.
محمد توکلی تدوینگر، مهدی ابراهیم‌زاده صدابردار، مهرداد صدیقیان بازیگر، امیر سیدزاده تهیه‌کننده، محمد سیدزاده مدیر تولید، مهناز جارچی دستیار کارگردان و طراح لباس از دیگر عوامل فیلم « شماره ۱۷ سهیلا » در نشست رسانه‌ای بودند.
این فیلم به دغدغه‌های دختران و پسرانی می‌پردازد که در آستانه ۴۰ سالگی ازدواج نکرده‌اند.
سلام به بازدیدکنندگان محترم :