گزارش روز سوم نشست‌های جشنواره حسنات
نشست‌های جشنواره ملی فیلم کوتاه حسنات روز گذشته هم برگزار شد در این روز ابراهیم حقیقی در کارگاه « نوجویی و نوآوری » ششمین جشنواره ملی فیلم حسنات اظهار کرد: اگر می خواهیم اثری بسازیم باید ببینیم چه دردی داریم، آیا عاشق هستیم؟ طلاق گرفته ایم؟ فرزندی آماده ازدواج داریم؟ یا هر موضوع و روایتی دیگر.
وقتی روایت هایی این گونه داریم چرا باید توانایی خود را در درام های آبکی نشان دهیم مانند فیلم های سینمایی هندی و سریال های ترکی، این ابزاری که در اختیار است فقط کمی تخیل می خواهد. اگر دانش درک زیبایی شناسی را نداشته باشیم روایت ناقص می ماند.
قصه فیلم « خانه دوست کجاست » را در دو خط می توان روایت کرد، کودکی که متوجه می شود دوستش دفتر مشق خود را جا گذاشته و حالا او می خواهد این دفتر را در روستایی آن طرف تپه به دست دوستش برساند، اما از همین قصه کوتاه فیلم خوبی ساخته شده است.
تصاویر در حوزه ارتباط تصویری، مثل واژه ها در حوزه زبان هستند. وقتی دو تصویر را کنار هم بگذاریم دو واژه را کنار هم گذاشته ایم، دو تصویر در کنار هم یک موضوع و روایت را به وجود می آورد. روایت واژه ها در حوزه زبان اتفاق شاعرانه است و زبان فارسی پر از این مفاهیم شاعرانه بوده و هست. از هر کلمه یک تصویر در ذهن ما تشکیل می شود اگر به یک جمع بگوییم یک درخت را طراحی کنید به تعداد افراد جمع درخت های گوناگون حاصل می شود.
در طول سالیان اخیر اتفاقاتی که در هنرهای تجسمی افتاده است در فضای فیلم و سینما نبوده است. زیرا دگرگونی و نوآوری در سینما کمتر اتفاق افتاد. نوآوری و معاصر کردن یعنی با زبان امروز چگونه روایت خودمان را بازگو کنیم. ما نباید حرف کارگردان های بزرگ را تکرار کنیم زیرا اگر کپی کردن خوب بود چهار هزار فیلم سینمای هند که مانند یکدیگر هستند باید خوب از آب در می آمدند.
انیمیشن خیلی به رفتار امروزی و معاصر نزدیک است، اما باید قبول کنیم ما ابزار ساخت انیمیشنی مانند « آواتار » را نداریم. اگر ماشین می سازیم دلیل نمی شود بتوانیم موشک هم بسازیم اما با ماشین هم می توان سفرهای طولانی رفت. پس با همین ابزار ساده هم می توان فیلم انیمیشن کوتاه، ساده و خوب ساخت، لزومی ندارد با آن ابزارهای حیرت‌انگیز و پیشرفته هالیوود فیلم بسازیم.
دیگر دوران خنداندن به هر قیمتی گذشته است. امروز باید خنده ها دلیل داشته باشند و همچون بسیاری از کمدی ها و طنز های قدیمی ماندگار باشند.
فاضل ترکمن در نشست « کتابخوانی » اظهار کرد: یک کمدی باید ماندگار شود. باید جهان شمول و زمان شمول باشد و فقط به خندیدن اکتفا نکند. گرچه بسیاری اعتقاد دارند طنز همان هجو است که در طی دوران پیشرفت کرده است.
دیگر دوران خنداندن به هر قیمتی گذشته است. امروز باید خنده ها دلیل داشته باشند و همچون بسیاری از کمدی‌ها و طنزهای قدیمی ماندگار باشند. کمدی ها انواع گوناگون دارند و از جمله می توان کمدی موقعیت، کمدی شخصیت و کمدی اسلاپ را نام برد. این طنز پرداز با اشاره با تفاوت های میان طنز و کمدی افزود: این که طنز و کمدی قابل مقایسه هستند یا خیر جای بحث دارد اما باید پذیرفت طنز اختراع بزرگ انسان است. تندی و تیزی طنز در هجو نیست و معمولا در طنز مسائل اجتماعی مطرح می شود.
شاید بتوان اینطور گفت که بعد از دیدن یا خواندن کمدی شاید چندان ذهن درگیر نماند اما بعد از خنده های تلخ طنز ذهن درگیر می ماند و شاید فرد تا مدت ها به خنده های تلخی که کرده است فکر کند. طنز تجاوز به تابو های جامعه است.
داور ششمین جشنواره ملی فیلم کوتاه حسنات اصفهان گفت: فیلم ساز بودن سخت است و البته برای خانم ها سخت تر، بعضی ها هنوز فکر می کنند زن ها در بهترین حالت فقط می توانند منشی صحنه خوبی باشند.
آیدا پناهنده در کارگاه « منابع الهام » در سومین روز از جشنواره حسنات که در سالن اجتماعات هنرستان هنرهای زیبا برگزار شد، اظهار کرد: منابع الهام بسیاری وجود دارند. مثلا بعضی از فیلمسازها از زندگی خودشان الهام می گیرند و اتفاقات و تجارب شخصی زندگی خودشان را می سازند.
الهام از زندگی شخصی باعث نمی شود که بعد از یک مدت سوژه کم بیاورید. چرا که زندگی دائما جریان دارد، شما در جامعه ای سیال و پویا زندگی می کنید و هر روز تجارب تازه ای را خواهید داشت، هر روز آدم تازه ای می شوید و عقاید روز گذشته خود را نفی می کنید.
اجتماع نیز منبع خوبی برای الهام است. یک جامعه هر روز پر از اتفاقات تازه و سوژه های نو است. فقط باید قدری هنرمندانه به اطراف نگاه کنید و حساس باشید. جهانی شخصی وجود ندارد، همین باعث می شود اگر حرفه ای به جهان نگاه کنید موضوع برای نوشتن و ساختن باشد.
عنصر خیال نیز منبع بزرگی است. گاهی باید ذهنتان را به پرواز در آورید و و با تقویت خیال خود به منابعی برسید که هرکز در روی زمین پیدا نمی شود.
وی با اشاره به دوران دانشجویی خود ادامه داد: من در دوران دانشجویی بسیار دختر پر رویی بودم. وقتی تصمیم گرفتم فیلم برداری بخوانم همه اساتید مخالف بودند. تا آن تاریخ هرگز یک دختر فیلم برداری نخوانده بود. من و سه نفر از دوستانم با همه مخالفت ها باید حتما فیلم برداری می خواندیم.
البته باید پذیرفت قدری هم خود زن ها کم گذاشته اند. بعضی ها هنوز فکر می کنند یک زن در بهترین حالت می تواند منشی صحنه خوبی شود و بخشی از ایراد این موضوع به خود ما زن ها باز می گردد که نتوانسته ایم جایگاه خود را تثبیت کنیم.
فیلم سازی سخت است اما قطعا برای خانم ها سخت تر. دختر ها بدانید راه سختی را در پیش دارید، قوی باشید. اما چالش غیر قابل حلی نیست. باید صادق باشم که زن بودن در دنیای سینما گاهی هم یک پارامتر مثبت است. خوشبختانه در جامعه ما نگاه خوبی به زن های فیلم ساز شکل گرفته است.
زمان ما فضا بسیار متفاوت بود. اینطور نبود که لینک فیلم کوتاهتان را برای کسی بفرستید و آنها فیلم شما را ببینند. فیلم ها هشت میلی متری بودند و اصولا کسی فیلم ما دانشجو ها را نمی دید. امروز جامعه بسیار فرق کرده است و برای پیشرفت مسیر های ساده تری هست.
البته در دنیای سینمای جهان رقابت بسیار عجیبی حاکم است و موفقت در جهان اصلا ساده نیست. اگر خودتان را دوست داشته باشید و به خود احترام بگذارید قطعا فیلم های شما برای مردم دوست داشتنی و قابل احترام خواهد بود.
تجربه های تله فیلم هایی که قبل از ورود به سینما داشتم خیلی به من کمک کرد. کار کردن با بازیگران و عوامل حرفه ای بسیار سخت است. کار کردن با آدم های حرفه ای دنیای عجیبی دارد. باید به همان اندازه که فیلم ساز خوبی هستید مدیر خوبی نیز باشد.
داور ششمین جشنواره ملی فیلم کوتاه حسنات اصفهان گفت: بحران دغدغه زمانی اتفاق می‌افتد که هنرمند با دغدغه‌هایش زندگی می‌کند و اینجاست که ذهن خیال‌پرداز و هنرمندانه می‌تواند به خلق هنر برسد.
هادی مقدم دوست در نشست « پرداخت ایده و پایان‌بندی در فیلمنامه » اظهار کرد: هنرمند باید بر اساس دغدغه‌های خود و برخورد خود با سوژه دست به خلق بزند و اینجاست که یک پرداخت و شروع خوب اتفاق می‌افتد.
متأسفانه امروز بسیاری از فیلمسازان با نگاه به راه موفقیت دیگران دست به ساخت فیلم می‌زنند، درحالی‌که نیاز است تا خلاقیت را در کار خود به‌کارگیرند و بر اساس دغدغه‌ها و ذهنیت خود دست‌به‌کار بزند.
داور بخش فیلمنامه ششمین جشنواره ملی فیلم کوتاه حسنات اصفهان اضافه کرد: بحران دغدغه زمانی اتفاق می‌افتد که هنرمند با دغدغه‌هایش زندگی می‌کند و اینجاست که ذهن خیال‌پرداز و هنرمندانه می‌تواند به خلق هنر برسد.
دید شخصی و تشخصی که ذهن هر فرد نسبت به سوژه دارد، شبیه به نظری است که بر آن سوژه گذاشته می‌شود، همین نگاه فردی است که می‌تواند یک اثر را متمایز کند.
ظهر امروز آئین « لبخند بی حضور » به یاد زاون قوکاسیان در آخرین روز از ششمین جشنواره ملی فیلم کوتاه حسنات اصفهان برگزار شد.
در این آئین که با حضور رسول صدرعاملی، مهدی مسعودشاهی، ناصر باکیده، فرزان معظم، مجید صدیقی، سینماگران قدیمی اصفهان، داوران جوان جشنواره حسنات و اهالی رسانه بر سر مزار زاون قوکاسیان در قبرستان ارامنه اصفهان برگزار شد، یاد و خاطره این سینماگر و منتقد فقید سینمای ایران و از بانیان جشنواره حسنات گرامی داشته شد.
سلام به بازدیدکنندگان محترم :