نشست فیلم سینمایی « عادت نمی‌کنیم » به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان برگزار شد .
در این نشست ابراهیم ابراهیمیان کارگردان فیلم، پیمان جعفری تهیه‌کننده، حامد ثابت آهنگساز، علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری، ساره بیات و ژینوس پدرام بازیگر، سارا سلطانی فیلمنامهنویس، شهرام اخلاص‌پور چهره‌پرداز و مجری طرح و خسرو نقیبی منتقد سینما حضور داشتند.
در ابتدای این نشست خسرو نقیبی منتقد درباره فیلم « عادت نمی‌کنیم » گفت:فیلم ابراهیمیان یکی از 3-4 فیلم جشنواره امسال است که هم به لحاظ ساختاری و هم به لحاظ داستانی می‌توان لقب یک فیلم کامل را به آن داد.
متاسفانه فیلم از سوی برخی دوستان، طرفدار سینمای موج نو موسوم به سینمای فرهادی در زمره فیلمهای فرهادی قرار گرفته است که به نظرم در موردش بی‌انصافی شده است. درست است که طی سال‌های اخیر فیلمهای اجتماعی از دست فرهادی زیاد ساخته شده ولی نباید اینقدر این حلقه را باز کرد که همه فیلمهای اجتماعی در این دایره قرار داده شود.
فیلم عادت نمی‌کنیم به سینمای پولانسکی بسیار نزدیک است. این فیلم به لحاظ ساختاری و اجرا بسیار محکم و قوی است.
فیلم تقریبا پولانسکی‌وار ساخته شده ولی نه اینکه شبیه باشد ولی از نظر بصری به آثار او خیلی نزدیک است.
ما محدودیت‌های زیادی در سینمای ایران داریم که یکی از این محدودیت‌ها محدودیت روایت در ژانر است. از شرایط اقتصادی گرفته تا فیلمنامه دستمان بسته است و مجبوریم به سراغ درام‌های اجتماعی برویم تا داستانمان را در این قالب روایت کنیم. من و اعضای گروه تمام تلاشمان را کردیم که حداقل یک فیلم استاندارد بسازیم. ما هرچه بلد بودیم در این فیلم به کار بردیم. حال امیدواریم که نتیجه خوب بوده باشد.
در ادامه این نشست پیمان جعفری تهیه‌کننده فیلم گفت: در وهله اول وظیفه خود می‌دانم که یاد یدالله نجفی را گرامی بدارم.
درباره فیلم عادت نمی‌کنیم باید بگویم که ما انسان‌ها در زندگی واقعی هم خیلی به یکدیگر شبیه هستیم به نظرم نباید بگوییم که فیلم به آثار فرهادی یا پولانسکی شبیه است. فقط باید بگویم که این فیلم تنها فیلم آقای ابراهیمیان است ولا غیر.
سارا سلطانی فیلمنامهنویس نیز در مورد تجربه کار با ابراهیمیان گفت: مهندسی فیلمنامه بدون ابراهیمیان امکانپذیر نیست چون او هوش و صبر بالایی دارد بالاخص در بحث دیالوگ‌نویسی که بسیار برای من سخت بود او در کنار من بود و من و او کاملا پا به پای هم و همسو با یکدیگر پیش می‌رفتیم.
شهرام اخلاص‌پور مدیر پروژه و مجری طرح نیز درباره همکاری در ساخت فیلم سینمایی عادت نمی‌کنیم عنوان کرد: اولا شباهت این کار به کار آقای فرهادی هیچ اشکالی ندارد چون فرهادی از فیلمسازان خوب کشورمان است. از همان روز اول چنین پیش‌بینی می‌کردیم و علی‌رغم آن پیش‌بینی‌ها با هم مشورت کردیم و تصمیم گرفتیم که پروژه را پیش ببریم. این فیلم حاصل و خروجی یک عده جوان با مدیریت ابراهیمیان و جعفری است که به نظرم کار خوبی هم از کار درآمده است.
حدود 10 تا 11 ماه فقط درباره فیلمنامه فکر شد و از نظر من این فیلم ارزش دو یا سه بار دیدن را هم دارد چون حرف های زیادی هم برای گفتن دارد. خیلی‌ها گفتند که این فیلم ما به ازای خارجی داشته ولی خب این نوع مضامین از بستر جامعه گرفته شده است و به جای آنکه در ژانرهای خارجی دنبال آن باشیم کمی باید با دقت به اطراف خودمان نگاه کنیم آن وقت است که می‌بینیم چقدر داستان فیلم آشناست.
در ادامه علیرضا برازنده مدیر فیلمبرداری گفت: در ابتدا درباره موضوع فیلم با آقای ابراهیمیان صحبت‌های زیادی کردیم. چون این دومین همکاری ما بود ابراهیمیان به من گفت فضای فیلم اول را کلا فراموش کنم. ما مدت زیادی درباره فیلم و فضای آن صحبت می‌کردیم و او می‌گفت تا جایی که امکان دارد در جاهایی که منابع نور طبیعی وجود دارد از همان‌ها استفاده کنم. حتی در شب همین مسئله وجود داشت و فکر می‌کنم همین موضوع بود که به تیم فیلم که فضای سردی داشت خیلی کمک کرد.
در ادامه نشست ساره بیات بازیگر فیلم درباره همکاری با آقای ابراهیمیان عنوان کرد: زمانی که ابراهیمیان و سلطانی متن را می‌نوشتند یکسری پیش‌فرض‌هایی در ذهن‌شان داشتند که خیلی دوست داشتند این پیش‌فرض‌ها در روند کار اتفاق بیفتد و ما در این باره صحبت‌های زیادی با هم کردیم و خوشبختانه تمام آن صحبت‌ها با یکسری تعامل سر صحنه اتفاق افتاد.
اگرچه گفته می‌شود آقای ابراهیمیان وسواس زیادی در پروسه ساخت فیلم دارند، ولی باید بگویم که این وسواس‌ها برای یک فیلمساز کاملا به اندازه و به جاست. آقای ابراهیمیان دوست دارند که نگاهی را که دارند به کل فیلم بسط دهند ولی خب اطمینانی که به بازیگر می‌دهند حتی اگر مشکلاتی چون تعداد برداشت زیاد هم وجود داشته باشد باعث می‌شود بازیگر با دل و جان هر آنچه را که او می‌گوید انجام بدهد.
در ادامه سخنان بیات، پناهی‌ها دیگر بازیگر فیلم درباره انگیزه خود از بازی در این فیلم گفت:دلیل انتخاب این فیلم در وهله اول خود ابراهیمیان، سلطانی، برازنده و دیگر عوامل قبلی این فیلم بود ولی در کل نقشی که بازی می‌کردم نقش بسیار متفاوت و سختی بود. چون نقشی که به من داده شد با شخصیت خودم کاملا متفاوت بود.
ابراهیمیان در ادامه این نشست در تکمیل سخنان قبلی خود، متذکر شد: در بخش فیلمنامه باید بگویم که نزدیک به 11 ماه روی آن کار شد و تمام تلاشمان بر این بود که ممیزی‌های سینمای ایران را در نظر بگیریم و قطعا کامل و بی‌عیب و نقص نیست ولی خب تمام سعی و تلاش خود را کرده‌ایم.
حضور اخلاص‌پور، پیمان جعفری به عنوان ستون فیلم محسوب می‌شد. این فیلم خیلی بادقت و با جزئیات فیلمبرداری شده است. در حدی که زمانی که کار برازنده را دیدم به شدت تحت تاثیر قرار گرفتم و تعجب کردم که از زمان همکاری اول‌مان تا این فیلم تنها 2 سال می‌گذرد ولی چه اتفاقی برای او افتاده که تا این حد تغییر کرده است.
با احترام به بقیه صداگذارها باید بگویم صداگذاری این فیلم فوق‌العاده است. آنها علاوه بر صداگذاری طراحی موسیقی انجام دادند که همه موفقیت‌های فیلم به این نکته باز می‌گردد که نباید یک فیلم را دستپاچه برای رساندن به یک جشنواره قربانی کرد. چون بالاخره جشنواره‌ها تنها فاکتورهایی هستند که در طول حیات یک فیلم اتفاق می‌افتند.
خیلی از بازیگران در خیلی از پروژه‌ها باعث یکسری اتفاقاتی می‌شوند ولی من و بازیگرانم از طریق دیالوگ و اعتماد متقابل به یکدیگر پیش می‌رفتیم و همکاری‌مان بسیار خوشایند و عالی پیش می‌رفت.
در پایان این نشست نقیبی در تکمیل سخنان قبلی خود متذکر شد: حرف آخر اینکه اصولا درباره یک سینمای بی‌نقص صحبت نمی‌کنیم ولی این فیلم یک فیلم کم‌نقص است که حال آدم را خوب می‌کند. ساره بیات در این فیلم متفاوت از دیگر نقش‌هایش ظاهر شده و بازی بسیار خوبی را ارائه می‌دهد. بازی خانم تهرانی نیز که پس از مدت‌ها به سینما بازگشته است بسیار عالی است. بازی حمیدرضا آذرنگ نیز در این فیلم واقعا خوب و ستودنی است.
سلام به بازدیدکنندگان محترم :